Recenzje | Portal Teatralny.pl

Magda Piekarska, Kto nie bywa na Forum, ten doprawdy trąba

Magda Piekarska

Kto nie bywa na Forum, ten doprawdy trąba

Krakowskie Forum Młodej Reżyserii wyrosło na imprezę, której ranga wykracza poza formułę prezentacji.

Faust, reż. Wojciech Faruga, Teatr Narodowy.

Tomasz Mościcki

I znów reżyser ma pomysły

Odrzucenie całego ciężaru i powagi uczyniło z wielkiego dzieła nieskładną i mętną historię, fałszywiej przedstawiającą Fausta niż libretto operowe.

Córki Leara, reż. Daria Kopiec, Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu

Juliusz Tyszka

Motyw klasyczny w perspektywie feministycznej

W Teatrze im. Bogusławskiego przyszła kolej na dekonstrukcję. Warto jednak dodać, że została ona bardzo starannie przygotowana przez mądre ukształtowanie repertuaru.

Momo, reż. Agnieszka Nasierowska, Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy

Czas na życie

Choć Momo to przede wszystkim wspaniała rozrywka, stanowi też solidnie skonstruowaną antyutopię, dostosowaną do wieku młodych widzów.

Wierna wataha, reż. Paweł Wolak, Katarzyna Dworak, Akademia Sztuk Teatralnych im. St. Wyspiańskiego w Krakowie filia we Wrocławiu

Nowe średniowiecze

Wolak i Dworak napisali tekst rzadki na polskich scenach – świetnie skonstruowaną opowieść, pełnokrwiste postaci, głęboki konflikt i wciągające dialogi.

Ziemia jest płaska, reż. Julian Hetzel, Narodowy Stary Teatr im. H. Modrzejewskiej w Krakowie

Zuzanna Berendt

Wiadomości z ostatniej chwili

Odbiorowi Ziemia jest płaska towarzyszyło dojmujące poczucie, że twórcy, nie znając dobrze specyfiki politycznej Polski postanowili zaproponować wypowiedź artystyczną o charakterze politycznym.

Czuję wstyd, żyjąc w takim świecie, reż. Wiktor Rubin, Teatr im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie

Piotr Olkusz

O wstydzie, nie o dumie

I Rubin, i Janiczak rozsyłają po teatrach kolejne projekty spektakli z nadzieją, że zostaną przyjęte.

Giulio Cesare/Juliusz Cezar, reż. Włodzimierz Nurkowski, Warszawska Opera Kameralna

Małgorzata Komorowska

Händel w dzisiejszym świecie

Każdy Juliusz Cezar oglądany w Warszawie na przestrzeni ostatnich lat był zupełnie inny.

Wielka parada

Trylogii klimatycznej, gdyby już szukać jakichś metek, najbliżej do dramaturgii dyskursywnej, polskim teatromanom dobrze znanej chociażby dzięki utworom chętnie wystawianej u nas Elfriede Jelinek.

Olga Katafiasz

Złe sny Zachodu

Tysiąc nocy i jedna. Szeherezada 1979 przypomina nam, mieszkańcom spokojnej Europy o złym świecie gdzieś daleko.

Zuzanna Berendt

Matka Joanna i żona Anna

W Matce Joannie od Aniołów Macieja Gorczyńskiego to przestrzeń narzuca role osobom, które w niej przebywają.

Romantyczne ucieczki

W Teatrze Lalki i Aktora w Opolu powstało przedstawienie oryginalne oraz niewątpliwie bardzo osobiste. Dzieło, które śmiało poleciłbym wszystkim tym, którzy chcieliby dowiedzieć się lub przypomnieć sobie, o co właściwie tym romantykom chodziło.