“Klikając „Akceptuj”, wyrażasz zgodę na przechowywanie plików cookie na Twoim urządzeniu w celu usprawnienia nawigacji na stronie, analizy jej użytkowania. Zapoznaj się z naszą Polityką Prywatności, aby uzyskać więcej informacji.”
Preferencje
OdrzućAkceptuj
Jesteś tutaj:
STRONA GŁÓWNA
Malwina Głowacka
Malwina Głowacka
Autor

Doktor nauk humanistycznych. Wykładowca Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina. Absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej w Warszawie i Wydziału Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. Publikowała w "Teatrze", którego była redaktorem, a także w "Dialogu" i "Więzi". Pracowała również jako sekretarz redakcji w wydawnictwie Świat Książki.

Hamlet, reż. Jan Englert, Teatr Narodowy w Warszawie

Malwina Głowacka
Recenzje

Drogi książę, strzeż się Horacja!

Każda premiera Hamleta domaga się nowej interpretacji. Tylko wtedy warto go robić.

Piekło – Niebo, reż. Jakub Krofta, Teatr Narodowy w Warszawie

Malwina Głowacka
Recenzje

Supermama w zaświatach

Jak rozmawiać z dziećmi o śmierci najbliższych im osób? Jak poradzić sobie ze startą? Gdzie można trafić, kiedy się umrze? Jak wyglądają zaświaty? Czy Bóg jest wszechmocy i jest w stanie odwrócić fatalny los? Czy piekła i diabłów trzeba się bać?

Teatr Collegium Nobilium, Mewa, reż. Katarzyna Minkowska

Malwina Głowacka
Recenzje

Nieszczęśliwe związki

Życie dyplomów jest krótkie. Szkoda. Niektóre z nich zasługują na to, żeby przedłużyć ich sceniczną egzystencję poprzez włączenie do repertuaru jednego z teatrów.

Feblik, reż. Lena Frankiewicz, Teatr Narodowy
Malwina Głowacka
Recenzje

Jak napisać modny dramat?

Jak napisać modny dramat?
Teatr Narodowy podjął próbę otwarcia na współczesną polską dramaturgię. Niestety nie można jej uznać za udaną. Feblik to kręcenie loków na łysinie, żeby przywołać znakomity aforyzm Karla Krausa.
Vanitas, reż. Maciej Englert, Teatr Współczesny w Warszawie
Malwina Głowacka
Recenzje

Przemijanie

Przemijanie
Vanitas we Współczesnym traktuję jako jeden z wielu spektakli wpisujących się w styl firmy, jak zwykło się nazywać tę warszawską scenę.
Gra snów, reż. Sławomir Narloch, Teatr Narodowy w Warszawie
Malwina Głowacka
Recenzje

Córka boga wśród ludzi

Córka boga wśród ludzi
Odnoszę wrażenie, że Sławomir Narloch, posiadający oryginalny i rozpoznawalny styl, pozostaje bezradny wobec niefortunnej i nieprzyjaznej scenografii.
Ciemny grylaż, reż. Cezary Żak, Och-Teatr w Warszawie
Malwina Głowacka
Recenzje

Ciemny grylaż powraca

Ciemny grylaż powraca
Ciemny grylaż w nowej, współczesnej odsłonie okazuje się nadal aktualny.
Czego nie widać, reż. Piotr Cieplak, Teatr Komedia w Warszawie
Malwina Głowacka
Recenzje

„rany boskie, jutro premiera”

„rany boskie, jutro premiera”
Piotr Cieplak nie pierwszy raz sięga po farsę. W 2005 roku z powodzeniem zrealizował Słomkowy kapelusz Eugène Labiche’a w warszawskim Teatrze Powszechnym.
Wariacje enigmatyczne, reż. Artur Tyszkiewicz, Teatr Ateneum im. Stefana Jaracza w Warszawie
Malwina Głowacka
Recenzje

Talent i rutyna

Talent i rutyna
W spektaklu Artura Tyszkiewicza autotematyczność nie została w pełni wyartykułowana.
Jak się starzeć bez godności, reż. Maciej Podstawny, Teatr Komedia w Warszawie
Malwina Głowacka
Recenzje

Czy starość ma przyszłość?

Czy starość ma przyszłość?
Najnowsza premiera Komedii była dla mnie okazją, by tak rzec, do powrotu po latach. Powrotu bardzo udanego.

PRZECZYTAJ TEŻ

Janusz MajcherekSzczęśliwe dni: 24 kwietnia
Wojciech KowalczykDo wszystkich diabłów
Olga KatafiaszMdląca mikstura
Juliusz Tyszka Znacie? No to słuchajcie!
Juliusz Tyszka Andersen revisited
Leszek PułkaGatki szamana

Bądź na bieżąco