“Klikając „Akceptuj”, wyrażasz zgodę na przechowywanie plików cookie na Twoim urządzeniu w celu usprawnienia nawigacji na stronie, analizy jej użytkowania. Zapoznaj się z naszą Polityką Prywatności, aby uzyskać więcej informacji.”
Preferencje
OdrzućAkceptuj
Jesteś tutaj:
STRONA GŁÓWNA
Recenzje
1989, reż. Katarzyna Szyngiera, Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie, Teatr Szekspirowski w Gdańsku
Zuzanna Berendt
Recenzje

Historie i herstorie Solidarności

Historie i herstorie Solidarności
1989 jest bez wątpienia triumfem reżyserskim Szyngiery, która tworząc ten spektakl, pokazała, że świetnie radzi sobie z przedsięwzięciami łączącymi różnorodne środki artystyczne, wielowątkową i opartą na faktach narrację oraz klarowne przesłanie polityczne.
Finnegans W/Fake, reż. Katarzyna Kalwat, Teatr Polski w Podziemiu
Leszek Pułka
Recenzje

Bałagan i harmider?

Bałagan i harmider?
Spektaklokoncert, psychoanalityczna wizyta u logopedy, kolaż teatralno-muzyczny, performans, dadaistyczny happening – wszystko być może, kiedy siedzimy na krzesłach Teatru Polskiego w Podziemiu we wrocławskiej Piekarni.
Księgi Jakubowe, reż. Michał Zadara, Teatr Narodowy w Warszawie
Dominik Gac
Recenzje

Księga Nudy

Księga Nudy
Księgi Jakubowe Olgi Tokarczuk w reżyserii Michała Zadary w Teatrze Narodowym to spektakl przegadany i nudny, choć chwilami pięknie malowany i na zgrabnym pomyśle oparty.
Hikari, znaczy blask, reż. Joanna Czajkowska i Jacek Krawczyk, Sopocki Teatr Tańca
Anna Jazgarska
Recenzje

Chwila

Chwila
W 2023 roku Sopocki Teatr Tańca będzie obchodził ćwierćwiecze istnienia. Będzie to zarazem ostatni rok artystycznej pracy powołanej przez Joannę Czajkowską i Jacka Krawczyka sceny. A na pewno w kształcie takim, jaki znamy.
Wyspa Jadłonomia, reż. Maciej Podstawny, teatrgaleria STUDIO im. S. I. Witkiewicza w Warszawie
Dominik Gac
Recenzje

Por, soczewica i stara szklarnia

Por, soczewica i stara szklarnia
To nie pierwsze przedstawienie Macieja Podstawnego i Doroty Kowalkowskiej dla dzieci i młodzieży. Wałbrzyski tandem wspomagany scenariuszowo przez Jana Czaplińskiego znakomicie się w warszawskim krajobrazie teatralnym odnalazł.
Książę Niezłomny, reż. Małgorzata Warsicka, Narodowy Stary Teatr im. H. Modrzejewskiej w Krakowie
Zuzanna Berendt
Recenzje

Hymn dla pokoju, nie dla bohaterów

Hymn dla pokoju, nie dla bohaterów
Byłoby wspaniale, gdyby przedstawienie Warsickiej mogło dojrzewać w kontakcie z publicznością, a obecni na scenie artyści pozostali czujni wobec sensów jakie wytwarza tekst Słowackiego.
Miejsce, w którym nic nie jest stracone, reż. Katarzyna Baraniecka, Teatr Kombinat
Henryk Mazurkiewicz
Recenzje

Zamek Nadziei

Zamek Nadziei
Mam nadzieję, że „Impart Dzieciom” stanie się przestrzenią dla licznych inicjatyw offowych.
Sen srebrny Salomei, reż. Piotr Cieplak, Teatru Modrzejewskiej w Legnicy
Magda Piekarska
Recenzje

Szarzy ludzie, krwawy los

Szarzy ludzie, krwawy los
Aktorzy Modrzejewskiej znakomicie wygrywają balans między dystansem wobec swoich postaci a zaangażowaniem, tak jakby wchodzili w swoich bohaterów połowicznie, jedną nogą, jednocześnie bacznie im się przyglądając.

PRZECZYTAJ TEŻ

Magda PiekarskaZ nadzieją, że zadziała
Małgorzata KomorowskaXXIV Festiwal Mozartowski otwarty
Janusz MajcherekPrzyszła wiadomość
Tomasz MościckiJakże smutna jest Wenecja
Michał LachmanMiędzy wielokulturowością a muzycznością
Mateusz ŻurawskiGajos po raz drugi

Bądź na bieżąco