“Klikając „Akceptuj”, wyrażasz zgodę na przechowywanie plików cookie na Twoim urządzeniu w celu usprawnienia nawigacji na stronie, analizy jej użytkowania. Zapoznaj się z naszą Polityką Prywatności, aby uzyskać więcej informacji.”
Preferencje
OdrzućAkceptuj
Jesteś tutaj:
STRONA GŁÓWNA
Recenzje
Śmierć komiwojażera, reż. Małgorzata Bogajewska, Teatr Ludowy w Krakowie
Olga Katafiasz
Recenzje

Zbędne marzenia

Zbędne marzenia
Przedstawienie w Teatrze Ludowym to przede wszystkim studium codziennej rozpaczy. Takiej, do jakiej łatwo przywyknąć, choć nie sposób się z nią pogodzić.
Klechdy sezamowe, reż. Aneta Jucejko-Pałęcka, Teatr Lalka w Warszawie
Magdalena Figzał-Janikowska
Recenzje

Daleko, daleko…

Daleko, daleko…
Klechdy sezamowe Bolesława Leśmiana od ponad stu lat pobudzają wyobraźnię młodych czytelników.
Czego nie widać, reż. Marcin Sławiński, Teatr Polski we Wrocławiu
Henryk Mazurkiewicz
Recenzje

Takie buty

Takie buty
W Czego nie widać － nomen omen － nie widać, aby Teatr Polski we Wrocławiu przejmował się rolą, jaką powinien pełnić w około milionowym mieście uniwersyteckim.
Dobrze ułożony młodzieniec, reż. Wiktor Rubin, Teatr Nowy im. Kazimierza Dejmka w Łodzi
Piotr Olkusz
Recenzje

Opowieść o miłości

Opowieść o miłości
Dobrze ułożony młodzieniec ma tragiczny finał i gatunkowy ciężar, ale to jednocześnie wyjątkowo pogodne przedstawienie, grające z empatią i serdecznością widza.
Kobiety na skraju załamania nerwowego, reż. Jacek Mikołajczyk, Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie
Małgorzata Komorowska
Recenzje

Kobiety, dziewczyny, studentki w musicalu

Kobiety, dziewczyny, studentki w musicalu
Wszystko to razem czyni temat Kobiet na skraju... uniwersalnym i aktualnym, i tłumaczy popularność utworu; znaczny w tym udział ma oczywiście sama muzyka.
Wodewil Liegnitz albo ostatnia noc Republiki Weimarskiej, reż. Łukasz Czuj, Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy
Leszek Pułka
Recenzje

Walkirie z wodewilu

Walkirie z wodewilu
Oglądanie Wodewilu Liegnitz, rekonstrukcja jego narracji, wymaga od widza wpisów do obszernego notatnika, który pozwoliłby już po spektaklu pozbierać sensy, poklasyfikować zachwyty.
Orkiestra „Titanic”, reż. Mariusz Siudziński, Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi
Piotr Olkusz
Recenzje

Jaracz w Jaraczu

Jaracz w Jaraczu
Jeśli ktoś sobie nie radzi z odczuciem, że świat zmienia się za szybko, to osobie tej polecam Orkiestrę „Titanic” w Jaraczu. To spektakl, jakby czas się zatrzymał.
Pewnego długiego dnia, reż. Luk Perceval, Narodowy Stary Teatr w Krakowie
Jacek Cieślak
Recenzje

Kreacje aktorskie po nietrafionym pomyśle reżysera

Kreacje aktorskie po nietrafionym pomyśle reżysera
Pewnego długiego dnia Luca Percevala przynosi kreacje Małgorzaty Zawadzkiej i Romana Gancarczyka, a spektakl Starego jest jednym z najważniejszych w sezonie.

PRZECZYTAJ TEŻ

Juliusz Tyszka Coś poruszającego
Maciej WojtyszkoO nadużywaniu dzieci
Anna JazgarskaWszędzie dobrze, ale we własnym piórniku najlepiej
Mirosław Kocur Czerwona księga polskiego teatru
Zuzanna BerendtWyznanie (nie)wiary
Mariusz BielińskiNajwyższa jakość

Bądź na bieżąco