Modern Slavery, reż. Bartosz Frąckowiak, Biennale Warszawa

Teatr wobec przemocy

W Modern Slavery Frąckowiaka tematem stają się współczesne formy niewolnictwa.
XIII Brave Festiwal „Widzialni/Niewidzialni”, Wrocław, 13-22 lipca 2018

Festiwal, który ma sens

Bral wraz z kilkakrotnie wspomnianym przez niego Markiem Mieleszko, który wyszukuje wyjątkowych artystów po całym świecie, jak obiecywał niegdyś prezydentowi miasta, „stworzył festiwal, który ma sens”.
Jedna / wiele, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie, 17-19.09.2018

Polifonia jest jedna

Celem trzydniowego wydarzenia było zgromadzenie kobiecej energii i doświadczenie jej siły.
PePePe. Przegląd Piosenki Poznańskiej, reż. Joanna Drozda, Teatr Polski w Poznaniu

Przyjemnie, bez rewelacji, ale odbiór osobisty jest

Każdy, kto dłużej pomieszkał w Grodzie Przemysława, znajdzie w Pepepe. Przeglądzie Piosenki Poznańskiej coś osobiście go fascynującego.
Carmen, reż. Andrzej Chyra, Teatr Wielki Opera Narodowa

Skrzydlata Carmen

„Trudno jest ujarzmić Carmen” – przyznaje Andrzej Chyra, który podjął się niełatwego zadania wyreżyserowania słynnej opery Bizeta w Operze Narodowej.
2 000 000 kroków, reż. Przemysław Jaszczak, Teatr Polonia w Warszawie

Pani Mamo

Wakacyjna scena Teatru Polonia od ponad dziesięciu lat pojawia się lipcowymi i sierpniowymi popołudniami na stołecznym Placu Konstytucji, stając się miejscem małych społecznych fenomenów.
2.0.4.5. Miniopera metafizyczna, reż. Tomasz Rodowicz, Teatr Chorea

Nowe otwarcie

2.0.4.5. Miniopera metafizyczna to wyciszona medytacja o przyszłości, której wyzwania przychodzą zawsze wcześniej, niż się ich oczekiwało.
Stańczyk. Musical, reż. Ewelina Marciniak, Teatr Rozrywki w Chorzowie

Pustka na biało-czerwonym tle

Stańczyk. Musical łączy przeszłość z teraźniejszością także na płaszczyźnie wizualnej.

Wojna ołowianych żołnierzyków

Wojna ołowianych żołnierzyków
Jacek Bunsch, inscenizując Księdza Marka, ugrzązł na artystycznej mieliźnie. I nawet jeśli tytułową rolę Macieja Tomaszewskiego uznamy za popis aktorskiego kunsztu, nie ma w reżyserskiej interpretacji poematu dramatycznego Juliusza Słowackiego ni krzty pięknej katastrofy.

Sen mara…

Sen mara…
Małgorzata Sikorska-Miszczuk i Wawrzyniec Kostrzewski stworzyli teatralny scenariusz, w którym pojawiają się Carollowskie postaci i motywy, ale dość gruntownie przetworzone.

Tragifarsa?

Tragifarsa?
Niestety, 3 grudnia 2022 roku widownia na Scenie Nowej nie zareagowała, dowodząc – zapewne nie po raz pierwszy i nie ostatni – że to jednak autor miał rację.