Witkacy i taniec? Para jak dotąd rzadko spotykana, ale jak pokazuje przykład Teatru im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Zakopanem, warto sięgać po nowe formy.

Butoh jest trudne do przełożenia na język i słowa. Być może ma to związek, z tym, że taniec powstał w japońskiej kulturze, tak innej, w jakiś sposób nieprzekładalnej. Rozmowa z tancerką butoh i choreografką TO-EN.

Pomysł na książkę Agnieszki Sosnowskiej jest intrygujący, opiera się bowiem na odwróceniu porządku rzeczy.

Od początku działalności Krakowskiego Teatru Tańca stawialiśmy na rozwój w trzech kierunkach: edukacja, działania artystyczne oraz impresaryjne.

Rozmowa z Pawłem Łyskawą i Erykiem Makohonem, liderami Krakowskiego Teatru Tańca.

Myślę, że funkcjonujemy dziś w o wiele zdrowszym tanecznym ekosystemie, w którym jak w naturze jedynie wielość i różnorodność gwarantuje stabilny rozwój. Rozmowa z Joanną Leśnierowską, choreografką, reżyserką światła, kuratorką programu Stary Browar Nowy Taniec

Podział na taniec i teatr jest jakimś mocnym punktem zapalnym. Szkoda. To powinno być pole do wspólnego działania. Rozmowa z Katarzyną Chmielewską, tancerką, choreografką, współzałożycielką Teatru Dada von Bzdülöw.

Dziadek do orzechów. Opowieść wigilijna Youriego Vámosa, prezentowana w Operze Wrocławskiej, może zainteresować także dorosłych.

Podczas jubileuszowej dziesiątej edycji wrocławskiego festiwalu Cyrkulacje odbył się także benefis Iwony Olszowskiej.

Okazją do stworzenia nowej wersji Święta wiosny stała się podwójna premiera baletów Igora Strawińskiego w Operze Wrocławskiej.

Koniec śmierci to kolejny spektakl Tomasza Bazana, w którym reżyser powraca do zagadnień somatycznych, technologii oraz performatywnego eksperymentu.