“Klikając „Akceptuj”, wyrażasz zgodę na przechowywanie plików cookie na Twoim urządzeniu w celu usprawnienia nawigacji na stronie, analizy jej użytkowania. Zapoznaj się z naszą Polityką Prywatności, aby uzyskać więcej informacji.”
Preferencje
OdrzućAkceptuj
Jesteś tutaj:
STRONA GŁÓWNA
Recenzje
Stara kobieta wysiaduje, reż. Grzegorz Bral, Teatr Polski we Wrocławiu
Magda Piekarska
Recenzje

Zmęczona drag queen wysiaduje

Zmęczona drag queen wysiaduje
Grzegorz Bral bierze się za dramat Tadeusza Różewicza. I na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu ginie pod stosami makulatury.
DOMówka, Joanna M. Czajkowska, Magdalena Agata Wójcik, Sopocki Teatr Tańca
Anna Jazgarska
Recenzje

Przekleństwa niewinności

Przekleństwa niewinności
To świetny mariaż dwóch ścieżek artystycznej twórczości, dwóch odmiennych poetyk tańca, wreszcie – dwóch odmiennych biografii kobiecych.
Nowe szaty królowej, reż. Katarzyna Hora, Teatr im. Stefana Batorego z Chorzowa
Henryk Mazurkiewicz
Recenzje

Przyszłość Stefana Batorego

Przyszłość Stefana Batorego
Spektakl Nowe szaty królowej pęcznieje od cytatów i aluzji. Pomysłowo żongluje różnymi konwencjami. Czasami przypomina musical, innym razem przerywa się, by zaprezentować satyryczny spot reklamowy.
Wolny strzelec/Der Freischütz, reż. Cezary Tomaszewski, Opera Wrocławska
Mirosław Kocur
Recenzje

Cezary w Wilczym Jarze

Cezary w Wilczym Jarze
Radykalne zabiegi inscenizacyjne Cezarego Tomaszewskiego uwspółcześniają operę, a skróty, humor i polskojęzyczny narrator znacznie ułatwiają rodzimemu widzowi śledzenie akcji.
Debil, reż. Piotr Ratajczak, Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie i Festiwal Łódź Czterech Kultur
Piotr Olkusz
Recenzje

Wzięci głodem

Wzięci głodem
Powiedziałby ktoś, że spektakl o problemach osób z niepełnosprawnościami powinien wzywać nas do działania. Debil Piotra Ratajczaka może i wzywa, ale to nie wyklucza bezradności.
Chaplin, reż. Wiktor Rubin, Teatr Żydowski im. Estery Rachel i Idy Kamińskich
Dominik Gac
Recenzje

Żyd? To nawet nie jest on

Żyd? To nawet nie jest on
Charlie Chaplin nie był Żydem, ale przecież nie trzeba być Żydem, żeby za Żyda uchodzić.
Kto zabił mego ojca, reż. Ivo van Hove
Mirosław Kocur
Recenzje

Gry z prawdą

Gry z prawdą
Minimalistyczna inscenizacja zachwyca. Van Hove skupił całą uwagę na aktorze i jego transformacjach. Kesting to wielki wirtuoz sztuki teatru.
Wyspa, reż. Daria Kopiec, Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu
Anna Jazgarska
Recenzje

Wyspa Niby Nigdy

Wyspa Niby Nigdy
Oglądając przedstawienia Kopiec, ma się nieodparte wrażenie, że pracujących nad spektaklem twórców i twórczynie łączy szczególne porozumienie, że ich relacja ma charakter wolnościowy i kolektywny.

PRZECZYTAJ TEŻ

Łukasz DrewniakK/178: Spektakl widmo
Anna JazgarskaO Dziadach wciąż od nowa
Tomasz RodowiczPatriotyzm w czasach zarazy
Jakub KasprzakPrzydałby się jakiś półcień
Łukasz DrewniakK/177 : Szekspir mniejszy
Anna TytkowskaTeatr podziemny

Bądź na bieżąco