Recenzje | Portal Teatralny.pl

Jesteś tutaj:

Figura, tor, płaszczyzna, choreografia: Marta Bury, Teatr O.de.la

Czarny róż

Teatr O.de.la jest teatrem tańca, choć jego założycielka i choreografka wszystkich spektakli, Marta Bury, proponuje inny termin na to, co zwykliśmy nazywać przedstawieniem, mianowicie – obraz choreograficzny.

Ameryka, reż. Julia Holewińska, Teatr Polski im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy

Anna Jazgarska

Recenzje

Wynalezienie Ameryki

Tekst Holewińskiej i Szerszenia jest gęsty, erudycyjny, ale mimo tego – niezwykle komunikatywny.

Znachor, reż. Jakub Roszkowski, Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie

Magda Piekarska

Recenzje

Znachor w świątyni kiczu

Jakub Roszkowski w Teatrze im. Słowackiego próbuje opowiedzieć Znachora na nowo. Współczesnym językiem, który zakłada ironię i dystans wobec łatwych wzruszeń, bierze w nawias historię opowiedzianą przez Tadeusza Dołęgę-Mostowicza. Jej bohater nie poddaje się jednak tak łatwo.

Gęsi – ludzie – łabędzie, reż. Alaksandar Harcujeŭ, Niezależna Grupa Teatralna „Kupałowcy”

Henryk Mazurkiewicz

Recenzje

Wtedy się przygotuj

Spektakl Harcujeŭa potrafi więc wprawić w zadumę, ale też rozśmieszyć. Dzięki zaś wyjątkowemu przepływowi energii między publicznością a aktorkami i aktorami jest żywy, wciągający i angażujący.

Next Level, reż. Marcin Liber, Teatr Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie

Zuzanna Berendt

Recenzje

Sprawy dla reportera

Next Level wyróżnia się na tle wielu innych przedstawień dyplomowych tym, że jego struktura nie została podporządkowana logice przyznawania każdemu spośród aktorów i aktorek jednej sceny.

Syrena. Anatomia miłości, reż. Daria Kopiec, Wrocławski Teatr Współczesny

Mirosław Kocur

Recenzje

O sobie samej jako innych

Syrena. Anatomia miłości to nie tylko świetnie zagrane, nowoczesne przedstawienie teatralne, ale też ciekawy traktat filozoficzny o byciu sobą.

Tomasz Kaczorowski, Sześć opowieści o tym, jak godnie przeżyć życie, Agencja Dramatu i Teatru ADiT

Henryk Mazurkiewicz

Recenzje

Godność

W tytule Sześć opowieści o tym, jak godnie przeżyć życie pobrzmiewają ironiczne nutki pokrewieństwa z poradnikiem psychologicznym czy stoickim traktatem filozoficznym.

Ragnarok, reż. Adrian Bartczak, Teatr Chorea

Dominik Gac

Recenzje

Jeszcze się tli, dmuchaj

Tytuł jest mylący. Ragnarok Teatru Chorea nie jest o walce nordyckich bogów, która skończy świat. Jest o tym, że gdy opadnie bitewny pył świat zacznie się od nowa.