Martwa natura, reż. Agnieszka Jakimiak, Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera w Warszawie

Rytuał żałobny

Rytuał żałobny
Postać Beuysa, nie tylko artysty, ale przede wszystkim aktywisty, stała się inspiracją dla spektaklu Martwa natura Agnieszki Jakimiak w Teatrze Powszechnym w Warszawie.
5.0, odc. 2: Przeznaczenie, reż. Piotr Ratajczak, Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy

Oszukać przeznaczenie

Oszukać przeznaczenie
Wśród onlajnowych produkcji, pozwalających teatrowi przetrwać lockdown, 5.0 jest propozycją intrygującą.
Dziady. Ustęp, reż. Michał Zadara, Teatr Polski w Podziemiu

Droga do Polski

Droga do Polski
Ustęp w reżyserii Michała Zadary to spektakl, który nie jest spektaklem, to koncert raczej.
Don Juan, reż. Wiktor Bagiński, Teatr Polski w Poznaniu

Recenzent pyta: dlaczego?

Recenzent pyta: dlaczego?
Nie wątpię, że reżyser Don Juana w poznańskim Teatrze Polskim, Wiktor Bagiński, oraz dramaturg Paweł Sablik sporo przeczytali.
Wesele, reż. Wojciech Kościelniak, AST Wrocław

Raz do koła, raz do koła

Raz do koła, raz do koła
Jedno da się powiedzieć z pewnością – Kościelniak zapewnił swoim podopiecznym prawdziwy wycisk.
Ciemności kryją ziemię, reż. Marcin Liber, Teatr Dramatyczny m. st. Warszawy im. Gustawa Holoubka

Odtwarzanie przetwarzanie

Odtwarzanie przetwarzanie
Patrząc na rejestrację czytania Ciemności kryją ziemię, zastanawiałem się nad miejscem powieści Andrzejewskiego na liście polskich tekstów literackich.
Morderstwo (w) Utopii, reż. Grzegorz Laszuk, Teatr Polski w Poznaniu i Komuna Warszawa

Nie przewijaj, to są ważne sprawy!

Nie przewijaj, to są ważne sprawy!
Żeby zrobić krok dalej w spektaklu Grzegorza Laszuka trzeba pogrzebać obiecujących nowy wspaniały świat filozofów, spalić za sobą mosty i pożegnać utopię.
Jezioro, reż. Daria Kopiec, Teatr Dramatyczny w Warszawie

Palcem po wodzie

Palcem po wodzie
Niejasność wydaje się głównym mankamentem przedstawienia z Teatru Dramatycznego. Wieloznaczność sprzyja poszukiwaniom, ale musimy się tym zająć sami.

Duch opowieści

Duch opowieści
Uważam Opowieść wigilijną Krofty i Wojtyszko za spektakl warty uwagi, uroczy i doceniający inteligencję widza. Wysłuchanie w przedświątecznych tygodniach historii, która opowiada nie o tym, co w Bożym Narodzeniu powtarzalne i konwencjonalne, ale o tym, co może nas zmieniać.

To skomplikowane

To skomplikowane
Trochę zazdrościłem młodym twórcom, zaproszonym przez Michała Borczucha do udziału w Przemianach, tych wszystkich przygód, które musieli przeżyć na drodze do spektaklu wychodzącego od dzieła Owidiusza, a zmierzającego ku portretowi ich pokolenia.