Recenzje | Portal Teatralny.pl

Jesteś tutaj:

Czekając na cud, reż. Cezary Iber, Teatr Ad Spectatores

Siedzimy...

Czekając na cud to przede wszystkim doświadczenie. Doświadczenie bycia z kimś razem, tu i teraz, wspólnej rozmowy i bliskiej czystemu wygłupowi zabawy.

King Size, reż. Christoph Marthaler, 43. Przegląd Piosenki Aktorskiej

Magda Piekarska

Recenzje

Kwartet dla czwórki śpiewających aktorów

Tytuł spektaklu Christopha Marthalera wydaje się kwintesencją absurdalnego humoru organizującego sceniczny świat.

Acis and Galatea, reż. Natalia Kozłowska, Polska Opera Królewska w Warszawie

Małgorzata Komorowska

Recenzje

Kolory – pozory?

Na afiszu Polskiej Opery Królewskiej znowu Haendel. Wielki Jerzy Fryderyk. Niezmordowany w – jak to się mówiło – wenie twórczej.

Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję, reż. Mateusz Pakuła, Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie, Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach

Olga Katafiasz

Recenzje

Legion i każda/y z nas

Jak nie zabiłem swojego ojca… jest bardzo osobistym projektem i – jak stwierdza sam reżyser – tworzy go grupa przyjaciół.

Punkt zero, reż. Adam Orzechowski, Teatr Wybrzeże w Gdańsku

Anna Jazgarska

Recenzje

Punkt (bez) wyjścia

Mamy na scenie Teatru Wybrzeże dość konwencjonalny portret współczesnej rodziny z nieszczęśliwym bohaterem męskim w centrum. Mamy rozpad, powierzchowność, powtarzalność.

Alicji Kraina Czarów, reż. Sławomir Narloch, Teatr Narodowy w Warszawie

Malwina Głowacka

Recenzje

Poczytaj mi synku

Alicji Karina Czarów jest spektaklem familijnym. Każdy znajdzie tu coś dla siebie.

Dyplom ze snów, reż. Lena Frankiewicz, Akademia Sztuk Teatralnych im. St. Wyspiańskiego w Krakowie filia we Wrocławiu

Henryk Mazurkiewicz

Recenzje

Miewałem lepsze sny

Tytuł nie kłamie, Dyplom ze snów wrocławskiej filii Akademii Sztuk Teatralnych w rzeczy samej jest ze snów.

Pustostany, reż. Hanna Kłoszewska, Teatr Ochoty w Warszawie

Dominik Gac

Recenzje

Przymierzalnia

Mimo uroku i siły, których połączenie stanowi o wartości Pustostanów, jest w tym spektaklu także dotkliwy niedosyt.

Malwina Głowacka

Recenzje

Jak napisać modny dramat?

Teatr Narodowy podjął próbę otwarcia na współczesną polską dramaturgię. Niestety nie można jej uznać za udaną. Feblik to kręcenie loków na łysinie, żeby przywołać znakomity aforyzm Karla Krausa.

Więcej

Zuzanna Berendt

Recenzje

Powrót Literata

Mała apokalipsa 20XX mogłaby się złożyć w interesujący dyptyk z pokazywanym na tej samej scenie Schronem przeciwczasowym w reżyserii Marcina Wierzchowskiego.

Więcej

Olga Katafiasz

Recenzje