“Klikając „Akceptuj”, wyrażasz zgodę na przechowywanie plików cookie na Twoim urządzeniu w celu usprawnienia nawigacji na stronie, analizy jej użytkowania. Zapoznaj się z naszą Polityką Prywatności, aby uzyskać więcej informacji.”
Preferencje
OdrzućAkceptuj
Jesteś tutaj:
STRONA GŁÓWNA
Recenzje
Świąteczna sałatka, reż. Zbigniew Niecikowski, Teatr Lalek „Pleciuga” w Szczecinie
Juliusz Tyszka
Recenzje

Kochane Dzieci! Znacie?…

Drogie Dzieci! Baja pani Guśniowskiej jest bardzo fajna i fajnie była też zagrana przez wyraźnie ożywione aktorki i doenergetyzowanych aktorów szczecińskiej „Pleciugi”.
Taśmy gdańskie, reż. Wojtek Zrałek-Kossakowski, Miejski Teatr Miniatura w Gdańsku
Anna Jazgarska
Recenzje

Od nowa

Najnowszy spektakl Wojtka Zrałka-Kossakowskiego jest drugim w tym sezonie przedstawieniem Teatru Miniatura i drugim po Boże mój! Marka Branda spektaklem dla starszej publiczności.
Piekło – Niebo, reż. Jakub Krofta, Wrocławski Teatr Lalek
Mirosław Kocur
Recenzje

Mama Tadzia idzie do nieba

Tadzio to niewidzialny bohater najnowszej premiery we Wrocławskim Teatrze Lalek, spektakularnie wieńczącej obchody 70-lecia tej znakomitej sceny dla małych i dużych widzów.
Festiwal „Źródła Pamięci. Szajna – Grotowski – Kantor”, Rzeszów, 2016
Magdalena Figzał-Janikowska
Recenzje

Głosy z podziemia

Rzeszowskie „Źródła Pamięci” to dość osobliwy festiwal teatralny. Przede wszystkim dlatego, że patronują mu trzy zupełnie odmienne osobowości artystyczne: Kantor, Grotowski i Szajna.
Medee. O przekraczaniu, reż. Jarosław Fret, Teatr ZAR we Wrocławiu
Henryk Mazurkiewicz
Recenzje

Granice (nie)przekroczone

Przedstawienie Medee. O przekraczaniu Teatru ZAR jest eksperymentem. Nie przez przypadek, jak myślę, w programie przed imieniem i nazwiskiem Jarosława Freta najpierw stoi słowo „koncept”
Chłopcy, reż. Mirosław Gronowski, Teatr Polonia w Warszawie
Malwina Głowacka
Recenzje

Dom burzliwej starości

Niekwestionowaną wartością Chłopców są błyskotliwie nakreślone postaci stanowiące materiał dla aktorów, którzy zadziwiają widzów aktywnością i werwą. Na pierwszy plan wysuwa się świetna rola Mariana Opanii.
Festiwal Warszawska Jesień. W oparach opery, 2016
Małgorzata Komorowska
Recenzje

W jesiennych oparach opery

Od czasu gdy dźwięk rozbitej o podłogę szklanki, zarejestrowany i przetwarzany, wypełniał salę koncertową Warszawskiej Jesieni długim jękiem nieszczęsnego szkła i kiedy na estradzie stawała sokowirówka, robiąc surówkę z marchewki, a pianista leżał pod fortepianem i dłońmi spod spodu gmerał po klawiszach – nie było tak szalonego i ciekawego Festiwalu.
Złote runo, reż. Maria Sartova, Teatr Wielki w Łodzi
Piotr Olkusz
Recenzje

Lądowanie w zaścianku

Mogę mieć tylko nadzieję, że uda się znaleźć jakąś specjalną pomoc dla teatru, aby jednak tego Tansmana grano. To opera absolutnie wyjątkowa, dająca nam przy okazji nadzieję, że nieco nowoczesności ma swoje źródła również w naszym zaścianku.
Anna Jazgarska
Recenzje

Jest lidersko

Kiedy trzy lata temu Renata Derejczyk obejmowała stanowisko dyrektorki Teatru Horzycy w Toruniu, zapowiedziała strategię programową Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Kontakt.

Więcej

PRZECZYTAJ TEŻ

Magdalena JankowskaPieniądze, pogarda, podstęp
Juliusz Tyszka Rana zabliźniana
Łukasz DrewniakK/172: Globisz i inne lalki
Magdalena Figzał-JanikowskaW duchu komedii dell’arte
Magda PiekarskaJak się miewa Billy?
Joanna OstrowskaGusła

Bądź na bieżąco