Wiedza wzmacnia
Dwanaście lat pracy w instytucjach zdusiło moją osobowość. Rozwinęło mnie bardzo jako tancerkę, ale też doprowadziło do punktu, w którym potrzebowałam się uwolnić. Od powtarzalności, od systemu, który nie do końca szanuje mnie jako człowieka, od dwuzmianowego trybu pracy, który zabiera życie, od pewnych sytuacji mobbingowych.
Zobaczmy razem, jak tam jest
Zobaczmy razem, jak tam jest
Czerpię z odkrywania, czym jest żałoba i przeżywanie straty, i z tego, jak trudny, ale i piękny jest to proces, to otwarcie się, spojrzenie na siebie w momencie, gdy wszystko się zawala i znika. Rozmowa z Daną Chmielewską, choreografką, tancerką, performerką.
Delikatne burzenie
Delikatne burzenie
Poszukiwanie innego języka, czy choreograficznego, czy dramaturgicznego, wiąże się w moim przypadku z pracą kolektywną, a nie wizją jednego człowieka. Rozmowa z reżyserem Dawidem Żakowskim.
Czy jest potrzeba, żeby sztuka przetrwała?
Czy jest potrzeba, żeby sztuka przetrwała?
Jak długo można wspierać system, który liczy na to, że czy z pieniędzmi, czy bez, jednostki będą tworzyć? Rozmowa z Katarzyną Kanią, tancerką i choreografką.
Wyłowić to, co najistotniejsze
Wyłowić to, co najistotniejsze
Jednym z głównych celów i istotą naszego festiwalu jest spotkanie. Rozmowa z Piotrem Seweryńskim, Dziekanem Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi.
Nie ma się czego bać
Nie ma się czego bać
Objęłam wydział, mając w głowie jedno słowo: „kreacja”, a w efekcie moja działalność w mijającym roku sprowadziła się do ratowania szkoły i studentów. Rozmowa z Eweliną Ciszewską, Dziekanką Wydziału Lalkarskiego Akademii Sztuk Teatralnych we Wrocławiu.
