Muzułmany, reż. Piotr Ratajczak, Teatr Śląski im. St. Wyspiańskiego w Katowicach

Wściekłość

Muzułmany Artura Pałygi i Piotra Ratajczaka to trochę polska wersja Podopiecznych Elfriede Jelinek – tyle że głos oddaje się tu nie uchodźcom, a ich przeciwnikom.
Howard Jacobson,Shylock się nazywam. „Kupiec wenecki” Szekspira opowiedziany na nowo, Wydawnictwo Dolnośląskie 2016

Gen smutku

W powieści Howarda Jacobsona Shylock się nazywam Szekspirowski Żyd pojawia się jako on sam – Shylock, który przez wieki wędruje po Anglii.
Umarłe miasto, reż. Mariusz Treliński, Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie

Umarłe miasto nareszcie w Warszawie

Umarłe miasto nareszcie w Warszawie
Czy warto było czekać na obecną premierę? Z pewnością tak, dobrze, że wreszcie mogliśmy poznać to prawdziwie fascynujące dzieło, choć szkoda, że poziom wykonawczy nie spełnił wszystkich oczekiwań…
Tomasz Plata, Pośmiertne życie romantyzmu, Warszawa 2017

Romantyczne szczątki

Jest pewnie najbardziej żywotnym polskim nieboszczykiem. Wyprawiono mu rekordową liczbę pogrzebów, egzorcyzmowano, odstraszano kropidłem oświecenia i zdrowego rozsądku, byle tylko przestał mącić w umysłach i raz na zawsze wyprowadził się z historii.
Koniec, reż. Agnieszka Nasierowska, Teatr Układ Formalny

Skończeni na starcie

Trudno mi uwierzyć, że bohaterowie Końca marzą o rewolucji. Dla nich rewolucja jest raczej jeszcze jednym produktem na półkach zglobalizowanego supermarketu światopoglądowego.
Po linii najmniejszego oporu, reż. Romuald Krężel, Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu

Magisterka by Google

Przedostatnia premiera w kaliskim teatrze w tym sezonie, a także za dyrekcji Magdy Grudzińskiej, wydaje się być powrotem do stylu, jaki panował na tej scenie przez ostatnie lata.
Hamlet – komentarz, reż. Grzegorz Bral, Teatr Pieśń Kozła

14 postaci w poszukiwaniu Hamleta

Hamlet – komentarz to kolejne z przedstawień Teatru Pieśni Kozła, które jest totalną, polifoniczną kompozycją skończonego świata.
Jeanette Winterson, Przepaść czasu. "Zimowa opowieść" Szekspira opowiedziana na nowo, Wydawnictwo Dolnośląskie 2015

Superman cofa czas?

Przepaść czasu nie jest udaną adaptacją dzieła Szekspira. Owszem, Winterson dość pomysłowo zamienia miejsce akcji i pozycję społeczną bohaterów, ale co może z tego wyniknąć?

Nie warto bez przerwy

Nie warto bez przerwy
Pauza, spektakl o potrzebie szukania spokoju, jest nie tylko żartem z naiwnych obietnic łatwego znalezienia szczęścia, ale także opowieścią o kupczeniu nadzieją na odnalezienie wewnętrznego pokoju.

Dancing for money

Dancing for money
Gruba i Głupia pracują w szczelinie między tańcem i choreografią a teatrem dramatycznym, rozwijając niepoważny gatunek, który nazywają „performatywną fraszką”.