Krzyżacy, reż. Jakub Roszkowski, Miejski Teatr Miniatura w Gdańsku

1410/2016

Jak „takiego” Sienkiewicza odbiorą dzieci, które Krzyżaków znają słabo bądź jeszcze w ogóle? Jestem przekonana o tym, że – paradoksalnie – zrozumienie tej opowieści przyjdzie im o wiele łatwiej niż nam, dorosłym.
Jak to dobrze, że mamy pod dostatkiem, reż. Katarzyna Szyngiera, Wrocławski Teatr Współczesny

Niech zaśpiewa krew na bruku

Jak to dobrze, że mamy pod dostatkiem jest paraboliczną opowieścią o świecie ludzi-marionet.
Modna przez wieki, reż. Romana Agnel, Balet Dworski Cracovia Danza w Krakowie

Historia mody w pigułce

Spektakl Modna przez wieki Romany Agnel to nic innego jako skrócona historia mody kobiecej, która opowiedziana zostaje za pomocą tańca.
Kwarantanna, reż. Maciej Masztalski, prod. Teatr Ad Spectatores we Wrocławiu

Teatralny mockument

Kwarantanna przypomina hybrydę wizyty Monty Pythona w pobreslauerskich ruderach oraz Alicji w krainie czarów w wersji very very soft dockuporno, czyli mockument.
Nos, reż. Janusz Wiśniewski, Och Teatr w Warszawie

Gdzie się podział nos?

Janusz Wiśniewski, jak się zdaje, rozumie Gogolowski absurd nie tylko jako sytuację egzystencjalną, ale przede wszystkim jako rodzaj zawieszenia między światem żywych i umarłych.
Dziób w dziób, reż. Ireneusz Maciejewski, Teatr Animacji w Poznaniu

Tirli, tirli, tiu, tiu, tiu

Po dramat Prześlugi sięgnął jej rodzimy teatr, jednak inscenizacja, a przez to i wymowa przedstawienia bardzo odbiegają od niemal „społecznie zaangażowanych” wcześniejszych inscenizacji.
Lear, reż. Jędrzej Piaskowski, Teatr Nowy im. Tadeusza Łomnickiego w Poznaniu

Czy to już teatr autorski?

Jak widać, w moim opornym przypadku synergia adaptacji Króla Leara przez Jędrzeja Piaskowskiego z pomocą Michała Pabiana nie objawiła się.
Budorigum, czyli amerykańscy naukowcy o polskim Wrocławiu, Formacja Chłopięca Legitymacje i goście, Przegląd Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu

O wyższości Wrocławia

Przegląd Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu rozrasta się w tempie zawrotnym. W tym roku rozpoczął się od gali, a w programie znalazło się ponad czterdzieści przedstawień i koncertów.

Iwona i my

Iwona i my
Przedstawienie Kopkiewicz i Tomaszewskiego przypomina dramaturgiczne ćwiczenie: jakie różnice znajdziemy w poszczególnych wersjach losu Iwony i co z nich wynika.

Arkadia w kolorze landrynki

Arkadia w kolorze landrynki
Teatralny Kongres Futurologiczny okazuje się dziełem zaskakująco przewrotnym, reżyserka nie tyle obnaża jego słabości, co pokazuje siłę i aktualność diagnoz stawianych na początku lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku.

Osobność i wspólnota

Osobność i wspólnota
Na program tegorocznej, siódmej już edycji Ogólnopolskiego Festiwalu Teatralnego „Pociąg do miasta” złożyło się sześć przedstawień, z których niemal wszystkie powstały w pierwszym roku pandemii.