Recenzje | Portal Teatralny.pl

Jesteś tutaj:

Jak spieprzyliśmy wszystko, reż. Paweł Szumiec, Teatr KTO w Krakowie

Niewesoło

Przedstawienie z krakowskiego KTO jest kolekcją anegdot dobranych według określonego klucza i nawleczonych na linię listy popularnych przebojów.

Ciemny grylaż, reż. Cezary Żak, Och-Teatr w Warszawie

Malwina Głowacka

Recenzje

Ciemny grylaż powraca

Ciemny grylaż w nowej, współczesnej odsłonie okazuje się nadal aktualny.

Chłopi, reż. Remigiusz Brzyk, Teatr Ludowy w Krakowie

Zuzanna Berendt

Recenzje

Rok chudy

Chłopi, będąc spektaklem klarownym w przekazie politycznym, słabo oddziałują afektywnie.

Nie smućcie się. Ja zawsze będę z wami, reż. Wiktor Rubin, Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie

Anna Jazgarska

Recenzje

I tak nikt mi nie wybaczy

Pod względem inscenizacyjnym olsztyńskie przedstawienie operuje gestem czytelnym i klarownym, prostym, ale zarazem otwierającym wachlarze znaczeń.

Joga, reż. Anna Smolar, Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie

Olga Katafiasz

Recenzje

Trwanie

Spektakl Anny Smolar jest jednym z tych, które mogą działać niezwykle afektywnie, i niewątpliwie zawdzięcza to precyzji dramaturgicznej i reżyserskiej oraz znakomitemu aktorstwu.

Małgosia i Jaś, reż. Gervais Gaudreault, Teatr Baj w Warszawie

Aleksandra Rembowska

Recenzje

Las krzeseł

W Małgosi i Jasiu Lebeau dokonuje operacji na baśni braci Grimm. Narrację buduje w oparciu o traumatyczne doświadczenie z wczesnego dzieciństwa Małgosi.

Schron przeciwczasowy, reż. Marcin Wierzchowski, Narodowy Stary Teatr im. H. Modrzejewskiej w Krakowie

Zuzanna Berendt

Recenzje

Retrotopia

W Schronie przeciwczasowym, który Marcin Wierzchowski wyreżyserował w Starym Teatrze w Krakowie, bohaterowie poszukują bezpiecznej kryjówki nie w konkretnym miejscu, a czasie.

Dominika Laster, Most pamięci Wcielona pamięć, świadectwo i przekaz w pracy Jerzego Grotowskiego, przekład: Katarzyna Woźniak-Shukur, red. naukowa przekładu: Dariusz Kosiński, Wydawnictwo Żywosłowie

Henryk Mazurkiewicz

Recenzje

Choroby wieku

Czy rzeczywistym nieszczęściem Grotowskiego nie jest to, że jego „choroba” różni się od choroby wieku? Tym razem mowa o wieku XXI.

Malwina Głowacka

Recenzje

Najgorszy ze światów

W trakcie oglądania spektaklu Wzrusz moje serce w Teatrze Ateneum nie dawała mi spokoju jedna myśl.

Więcej

Henryk Mazurkiewicz

Recenzje

Fatigue

Czytam Eldorada Mariusa von Mayenburga i raz za razem nawiedzają mnie obrazy amerykańskiego surrealisty Johna Brosio.

Więcej

Mirosław Kocur

Recenzje

Epoka lodowa w Meksyku

Pomimo smętnego końca przedstawienie na pewno warto zobaczyć, choćby dla kilku wybitnych kreacji aktorskich, transowej skrzypaczki, świetnych kostiumów i znakomitych gier elementami scenografii.

Więcej

Zuzanna Berendt

Recenzje