W operze prawda przejawia się w śpiewie, lecz wtedy, gdy jest też piękny. W przedstawieniu Dydony i Eneasza to się udało.

Od pierwszych chwil widać też, że Spišák proponuje widzom grę z iluzją teatralną i to prowadzoną na kilku piętrach.

Zastanawiam się, co to tak naprawdę znaczy, że ktoś jest artystą queerowym? Rozmowa z Wojciechem Grudzińskim, tancerzem i choreografem.

Bo Greta i ostatni wieloryb to spektakl-podróż. Zarówno w swej formie, jak i treści

Wolak i Dworak operują w swoim spektaklu nie tylko na polskich rytuałach, szukają mroku prowincjonalnych ceremonii. Oni robią coś genialnie paskudnego z naszą pamięcią.

Wolę budować role i opowiadać ludziom historie, które dają się zrozumieć. Rozmowa z aktorką Agatą Góral.

Janusz Opryński czyta wielką literaturę i – kolejny raz – karmi nią swój teatr.

Przedsięwzięcie z Teatru Animacji jest świadomym, czytelnym nawiązaniem do działającego w Poznaniu przed wojną Klubu Szyderców – miejsca spotkań lokalnej bohemy.

Wskazówki dla poddanych to teatr totalny, świetnie skomponowany i odważnie pomyślany.

Bardzo często w teatrze choreografia jest traktowana „epizodycznie”, co nie wyczerpuje jej potencjału. Rozmowa z tancerką, choreografką i menadżerką kultury Weroniką Pelczyńską.