Podział na taniec i teatr jest jakimś mocnym punktem zapalnym. Szkoda. To powinno być pole do wspólnego działania. Rozmowa z Katarzyną Chmielewską, tancerką, choreografką, współzałożycielką Teatru Dada von Bzdülöw.

Słupski Kupiec wenecki okazał się objawieniem minionego roku.

Fundamenty ostatniej premiery Sopockiego Teatru Tańca to filozoficzno-psychologiczna plecionka zachodnich i wschodnich systemów.

W Czterech porach roku Tomasz Maśląkowski stworzył czasoprzestrzeń przyjazną, zapraszającą i intrygującą.

Wskazówki dla poddanych to teatr totalny, świetnie skomponowany i odważnie pomyślany.

Dada, jak to ma w zwyczaju, dobrze wie, gdzie nas dźgnąć.

Marzy mi się, żeby Polskie rymowanki zostały w gdyńskim repertuarze albo żeby Ewa Rucińska powtórzyła gdzieś w Polsce ten spektakl.

W Śniącym chłopcu Macieja Gorczyńskiego tytułowy Chłopiec jest figurą swoiście paradoksalną.

Wszystkich obaw związanych z tworzeniem teatru dla najnajów na pewno świadom jest Gabriel Gietzky, twórca E-mollandii, czyli najnowszego przedstawienia w słupskim Teatrze Lalki „Tęcza”

Dyskretny urok Picassa w reżyserii Jacka Krawczyka i Joanny Czajkowskiej nie jest próbą teatralnego przeniesienia biografii Picassa.