Rozmowa z Janiną Szarek, dyrektor artystyczną berlińskiego Theater Studio am Salzufer w Charlottenburgu.

Pół życia w Berlinie
Zbuntowaliśmy się przeciw dyskryminacji i marginalizacji kulturowej, przeciw uprzedzeniom mentalnym, barierom w głowach, stereotypom narodowym i kulturowym. Rozmowa z Janiną Szarek, dyrektor artystyczną berlińskiego Theater Studio am Salzufer w Charlottenburgu.
Przyszłość należeć będzie do ludzi aktywnych
Uważam, że dobrze jest, jeśli w szkole student spróbuje zmierzyć się z zadaniami charakterystycznymi dla pracy w serialu i spotka się z reżyserem Teatru Polskiego w Warszawie, i z reżyserem z Teatru Polskiego we Wrocławiu, i z Wojtkiem Smarzowskim. Rozmowa z Wojciechem Malajkatem, rektorem elektem Akademii Teatralnej w Warszawie.
Rozmowa z Małgorzatą Tyrakowską, kapitan Służby Więziennej, współorganizatorką Ogólnopolskiego Konkursu Więziennej Twórczości Teatralnej

Oklaskiwanie skazanych
Oczywiście słyszymy też krytykę – że powinniśmy zająć się czymś innym, pracować z ofiarami, a nie wspierać skazanych. Rozmowa z Małgorzatą Tyrakowską, kapitan Służby Więziennej, współorganizatorką Ogólnopolskiego Konkursu Więziennej Twórczości Teatralnej.
W stronę Camelot
W stronę Camelot
Dziś trzeba powiedzieć widowni, że nigdy nie wrócimy już do tego, co było, że o teatrze Tomaszewskiego możemy mówić jedynie jako o inspiracji.
Rozmowa z Leszkiem Bzdylem, tancerzem, reżyserem, dyrektorem artystycznym Wrocławskiego Teatru Pantomimy.
Czułość i porażkowość
Czułość i porażkowość
Teatr psychologiczny i film starają się osiągnąć przeźroczystość komunikatu języka, my działamy w drugą stronę. Rozmowa z reżyserką Klaudią Hartung-Wójciak
Monitory nas nie ocalą
Monitory nas nie ocalą
Humanka rozgrywa się w dekoracjach – jak to określił autor – „nieodległej przyszłości", są one jednak dla mnie tylko pretekstem.
Rozmowa z reżyserką Leną Frankiewicz.
Społeczeństwo nie lubi, jak ktoś sobie za dużo pozwala
Społeczeństwo nie lubi, jak ktoś sobie za dużo pozwala
Nie pracuję na tekście, a aktorzy w Polsce po prostu wielbią tekst. Zmuszam aktorów do procesu, to oznacza niewiadomą, a oni wolą reżysera, który „wie”. Rozmowa z reżyserką Anną Karasińską