Jak to się robi w teatrze

W obu spektaklach otwieram się na nowy język teatralny, próbuję wyjść do ludzi, którzy myślą, że teatr do nich nie dociera. Rozmowa z reżyserem Pawłem Świątkiem.

Wyjść z zony komfortu

Hamlet siedzi w nas wszystkich: być – nie być; robić – nie robić. To pytania, które prowokują ruch. Rozmowa z aktorem Romanem Lutskiym

Sara wychodzi z szafy

Na konferencji prasowej przed legnicką premierą dziennikarze pytali nas, czy się nie boimy mówić o Jedwabnem. Mam poczucie, że mówienie o tym w teatrze jest najwłaściwsze. Rozmowa z reżyserem Pawłem Passinim.

Teatr mój widzę nieposkromiony

Pomyślałam, że jest jakaś wartość w tym, że pracując nad Poskromieniem, mieliśmy odwagę dotkliwie i wprost mówić o tym, co czujemy. Rozmowa z reżyserką Moniką Pęcikiewicz

Lalki to nie dramat

Studenci Wydziału Lalkarskiego nie czują się gorsi na starcie, ale szybko dowiadują się, że powinni się tak czuć. Rozmowa z reżyserką Martyną Majewską

Tiul, usta i fusy od kawy

Najważniejszy jest sam teatr, ale taki, w którym mogłabym mówić swoim głosem. Rozmowa z aktorką Ireną Jun.

Piosenka bez granic

Konstruując repertuar każdej kolejnej edycji PPA, nie narzucam nikomu tematów. Rozmowa z Cezarym Studniakiem, dyrektorem Przeglądu Piosenki Aktorskiej.

Muzyka, taniec, nauka o tańcu, muzyka

Nauka jest dla mnie tworzeniem wielowarstwowego kontekstu dla poszczególnych działań artystycznych. Rozmowa z Wojciechem Klimczykiem społecznym historykiem tańca, dramaturgiem, reżyserem i wokalistą.

Włożyć stopę między drzwi

Włożyć stopę między drzwi
Wpisanie ustawy w program wyborczy Prawa i Sprawiedliwości doprowadziło do wybuchu, o który nietrudno w obecnej sytuacji politycznej. Rozmowa z Pawłem Płoskim, dziekanem Wydziału Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej w Warszawie, członkiem zespołu ekspertów Ogólnopolskiej Konferencji Kultury.

Tancerz przecież ma głos

Tancerz przecież ma głos
Podział na taniec i teatr jest jakimś mocnym punktem zapalnym. Szkoda. To powinno być pole do wspólnego działania. Rozmowa z Katarzyną Chmielewską, tancerką, choreografką, współzałożycielką Teatru Dada von Bzdülöw.

Czego zabraknie w warszawskim tańcu w 2020 roku?

Czego zabraknie w warszawskim tańcu w 2020 roku?
Cała praca i nasza, i środowiska została zignorowana. Bez długofalowego dofinansowania CST przepadnie. Nawet jeśli wymyślimy jakąś formę kontynuacji, to nie ma mowy o takim rozmachu jak dotąd. Rozmowa z Pauliną Święcańską i Agatą Życzkowską, dyrektorkami Centrum Sztuki Tańca w Warszawie w latach 2017-2019