Czarodziejski flet, reż. Julie Taymor, The Metropolitan Opera
Czarodziejski flet, reż. Romeo Castellucci, La Monnaie

Flet wydojony

Flet wydojony
Dwie radykalnie odmienne wizje arcydzieła Mozarta, zrealizowane perfekcyjnie i za duże pieniądze, świetnie diagnozują stan teatru operowego na początku XXI wieku.
Polska jest mitem, wstęp Jacek Wakar, Agencja Dramatu i Teatru, PWSFTViT w Łodzi

Dramat dramatu współczesnego

Dramat dramatu współczesnego
Mam nadzieję, że Polska jest mitem stanie się krokiem w kierunku zmiany.
#Wracamy, reż. Konrad Imiela, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu
Company, reż. John Doyle, Broadway

O trudnej sztuce musicalu

O trudnej sztuce musicalu
Teatr Muzyczny Capitol pomimo pandemii zakończył sezon spektaklem na żywo, ale z widownią w maseczkach.
Miguel i William, reż. Inés París, Hiszpania, 2007.
Tajemnica Szekspira i jego sonetów, reż. John McKay, Wielka Brytania, 2005.

Scena/ekran: Filmowe portrety Szekspira cz. II

Scena/ekran: Filmowe portrety Szekspira cz. II
Po raz kolejny Szekspir zostaje przedstawiony jako osoba targana namiętnościami miłosnymi.
Pippi, reż. Maćko Prusak, Teatr Ludowy w Krakowie

Dzikie łabędzie, reż. Jerzy Bielunas, Teatr Groteska w Krakowie

Pochwała niepokory

Pochwała niepokory
W przedstawieniu Maćko Prusaka Pippi jest nie tyle superbohaterką, co dziewczynką zadającą inteligentne pytania.

A tymczasem w Londynie…

A tymczasem w Londynie…
National Theatre w czasie pandemii co tydzień udostępnia za darmo jeden wybitny spektakl zrealizowany ostatnio w Londynie.

Wściekły, bo upokorzony

Wściekły, bo upokorzony
Oglądając Powrót do Reims w Internecie najpierw po angielsku, a potem po niemiecku, nie mogłem się powstrzymać od własnych wspomnień i refleksji: w jakże różnych światach żyliśmy!

Scena/ekran: Filmowe portrety Szekspira cz. I

Scena/ekran: Filmowe portrety Szekspira cz. I
Zamiast recenzji ekranizacji nieśmiertelnych sztuk, zaproponuję państwu cztery pozycje, w których Stratfordczyk pojawia się jako jedna z centralnych postaci.

Sny warte śnienia

Sny warte śnienia
Jak należało się spodziewać, premiery, wyreżyserowane odpowiednio przez Magdalenę Piekorz oraz duet krofta/wojtyszko, uwidoczniły kondycję obu instytucji, uwypuklając ich różnice w myśleniu o sztuce.

Dragi do schrupania

Dragi do schrupania
Priscillę. Królową pustyni w reżyserii Cezarego Tomaszewskiego chciałoby się jeść łyżkami. Musical bawi, wzrusza, jest jak pastylka szczęścia, wprawiająca w znakomity nastrój. W świecie pastelowej tęczy drzemie jednak wywrotowy potencjał.