Wszyscy chcą żyć, reż. Łukasz Kos, Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy

Hrabia, co ze śmiercią się zaPOZNAł

Hrabia, co ze śmiercią się zaPOZNAł
Po tekst Hanocha Levina Łukasz Kos sięga w ramach legnickiego cyklu czytań „Modrzejewska szuka komedii”, których jest reżyserem.
Kumulacja, reż. Jacek Jabrzyk, Teatr Dramatyczny im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu

Ja cię takiego nie urodziłam

Ja cię takiego nie urodziłam
Kumulacja to monodram Mateusza Flisa, od początku, jak przypuszczam, pomyślany jako mieszczący się w jednej godzinie akademickiej wykład.
Aktorzy prowincjonalni. Sobowtór, reż. Michał Borczuch, Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie

Wszyscy jesteśmy widzami

Wszyscy jesteśmy widzami
Krakowskie przedstawienie, Aktorzy prowincjonalni. Sobowtór, to pierwsza część projektu, drugą ma być powstający we Wrocławskim Teatrze Polskim w Podziemiu spektakl Aktorzy prowincjonalni. Autobiografie.
40. Warszawskie Spotkania Teatralne

Wszędzie Spotkania Teatralne (odc. 1)

Wszędzie Spotkania Teatralne (odc. 1)
Kuratorami tegorocznej edycji są zarządzający stołecznym Teatrem Dramatycznym Tadeusz Słobodzianek i Wojciech Majcherek.
I Come to You River: Ophelia Fractured, reż. Przemysław Błaszczak, Studio Kokyu

Lamentacje w prosektorium

Lamentacje w prosektorium
Spektakl składa się z serii wariacji wokół obmywania zwłok przed pochówkiem. Reżyser Przemysław Błaszczak zatopił wręcz prosektorium w wodzie.
Zemsta, reż. Alina Moś-Kerger, Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy

Zemsta najlepszym lekarstwem

Zemsta najlepszym lekarstwem
Oby więc Teatr Modrzejewskiej i dalej był równie sprawny i pomysłowy we wspomnianych poszukiwaniach „najpewniejszego lekarstwa na zatrważające wieści i pesymistyczne prognozy”.
Psy ras drobnych, reż. Adrianna Alksnin, Teatr Barakah i Akademia Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie

Przeciw-ikonografie szaleństwa

Przeciw-ikonografie szaleństwa
Psy ras drobnych w odświeżający sposób naruszają przyzwyczajenia, które zdążyliśmy już nabyć w kontakcie z teatrem przeniesionym do Internetu.
To to To, Dada von Bzdülöw

Nieobecność vs. Cokolwiek

Nieobecność vs. Cokolwiek
Nie ustajemy w procesie unieważniania pustki, mówi nam To to To, mozolnie, rozpaczliwie, czasem nawet histerycznie zapełniamy nieobecność czymkolwiek.

Sprała się nam Polska

Sprała się nam Polska
Jeśli jest wśród nich Prospero, to nie różni się od pozostałych rozbitków. Jego magię zastąpił tu dziwny rytuał polegający na kopaniu leżącego. Tak Piotr Cieplak z wrocławskimi mimami interpretuje Burzę.

Otchłań

Otchłań
Znów dowiedziałem się czegoś interesującego – o tekstach Becketta i ich widzeniu przez młodych artystów, o równościowym funkcjonowaniu w instytucji kultury, a także o sobie.