Recenzje | Portal Teatralny.pl

Jesteś tutaj:

Oto Człowiek

Po kilku latach artystycznego milczenia Marek Fiedor, dyrektor Wrocławskiego Teatru Współczesnego, wyreżyserował kameralny spektakl Czekając na barbarzyńców.

Młynarski. Trochę miejsca, reż. Mateusz Bieryt, Teatr Nowy im. Izabelli Cywińskiej w Poznaniu

Juliusz Tyszka

Recenzje

Bynajmniej samograj

Jasne jest, że teksty Młynarskiego wybronią się w każdym wykonaniu, niemniej ich sceniczna oprawa może im sprzyjać bądź przeszkadzać.

STADO. W środku jesteśmy baśnią, reż. Martyna Majewska, Wrocławski Teatr Pantomimy im. Henryka Tomaszewskiego

Mirosław Kocur

Recenzje

Piosenki dla dziadka

Najnowsza premiera we Wrocławskim Teatrze Pantomimy, zatytułowana intrygująco STADO. w środku jesteśmy baśnią, świetnie wygląda na fotografiach, na żywo niestety rozczarowuje.

Paw królowej, cz. 1, reż. Igor Kowalik, Teatr Polski we Wrocławiu

Henryk Mazurkiewicz

Recenzje

Wojna polsko-polska o Teatr Polski

Na Świebodzki zwabiła mnie ciekawość. Przedstawienie było doskonałą okazją, by zobaczyć na scenie młodszą część zespołu w niemal pełnym składzie.

Magda Piekarska, Kto nie bywa na Forum, ten doprawdy trąba

Magda Piekarska

Recenzje

Kto nie bywa na Forum, ten doprawdy trąba

Krakowskie Forum Młodej Reżyserii wyrosło na imprezę, której ranga wykracza poza formułę prezentacji.

Faust, reż. Wojciech Faruga, Teatr Narodowy.

Tomasz Mościcki

Recenzje

I znów reżyser ma pomysły

Odrzucenie całego ciężaru i powagi uczyniło z wielkiego dzieła nieskładną i mętną historię, fałszywiej przedstawiającą Fausta niż libretto operowe.

Córki Leara, reż. Daria Kopiec, Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu

Juliusz Tyszka

Recenzje

Motyw klasyczny w perspektywie feministycznej

W Teatrze im. Bogusławskiego przyszła kolej na dekonstrukcję. Warto jednak dodać, że została ona bardzo starannie przygotowana przez mądre ukształtowanie repertuaru.

Momo, reż. Agnieszka Nasierowska, Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy

Henryk Mazurkiewicz

Recenzje

Czas na życie

Choć Momo to przede wszystkim wspaniała rozrywka, stanowi też solidnie skonstruowaną antyutopię, dostosowaną do wieku młodych widzów.

Zuzanna Berendt

Recenzje

Ewa patrzy na Ewę, patrzy na Ewę, patrzy na Ewę

Wprowadzenie do scenicznej adaptacji powieści relacji głównej bohaterki z samą sobą miało być jedną ze strategii podważania męskiego spojrzenia.

Więcej

Anna Jazgarska

Recenzje

Jednym zdaniem

Niemal trzygodzinne przedstawienie zakopiańskiego Teatru im. Stanisława Ignacego Witkiewicza to wielka praca Emilii Nagórki, która nie tylko wyreżyserowała spektakl i zagrała w nim, ale także dokonała adaptacji znakomitej powieści Wiesława Myśliwskiego.

Więcej

Aleksandra Rembowska

Recenzje