“Klikając „Akceptuj”, wyrażasz zgodę na przechowywanie plików cookie na Twoim urządzeniu w celu usprawnienia nawigacji na stronie, analizy jej użytkowania. Zapoznaj się z naszą Polityką Prywatności, aby uzyskać więcej informacji.”
Preferencje
OdrzućAkceptuj
Jesteś tutaj:
STRONA GŁÓWNA
Recenzje
Koniec, reż. Agnieszka Nasierowska, Teatr Układ Formalny
Henryk Mazurkiewicz
Recenzje

Skończeni na starcie

Trudno mi uwierzyć, że bohaterowie Końca marzą o rewolucji. Dla nich rewolucja jest raczej jeszcze jednym produktem na półkach zglobalizowanego supermarketu światopoglądowego.
Po linii najmniejszego oporu, reż. Romuald Krężel, Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu
Joanna Ostrowska
Recenzje

Magisterka by Google

Przedostatnia premiera w kaliskim teatrze w tym sezonie, a także za dyrekcji Magdy Grudzińskiej, wydaje się być powrotem do stylu, jaki panował na tej scenie przez ostatnie lata.
Hamlet – komentarz, reż. Grzegorz Bral, Teatr Pieśń Kozła
Leszek Pułka
Recenzje

14 postaci w poszukiwaniu Hamleta

Hamlet – komentarz to kolejne z przedstawień Teatru Pieśni Kozła, które jest totalną, polifoniczną kompozycją skończonego świata.
Jeanette Winterson, Przepaść czasu. "Zimowa opowieść" Szekspira opowiedziana na nowo, Wydawnictwo Dolnośląskie 2015
Olga Katafiasz
Recenzje

Superman cofa czas?

Przepaść czasu nie jest udaną adaptacją dzieła Szekspira. Owszem, Winterson dość pomysłowo zamienia miejsce akcji i pozycję społeczną bohaterów, ale co może z tego wyniknąć?
Z biegiem lat, z biegiem dni [gdzie jest Pepi] , reż. Agnieszka Glińska, Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie
Magdalena Figzał-Janikowska
Recenzje

Nostalgiczne powroty

Do scenariusza Z biegiem lat, z biegiem dni… powróciła niedawno Agnieszka Glińska, przenosząc go na historyczną scenę Teatru Słowackiego w Krakowie.
Marat/Sade, reż. Remigiusz Brzyk, Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie
Dominik Gac
Recenzje

Jedna jest zawsze ostrzem

Ekipa Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie jednoczy siły, wystawiając w pełnym składzie sztukę Marat/Sade na podstawie dramatu Petera Weissa.
Humanicana, Katarzyna Pawłowska i Maciej Adamczyk, Teatr Porywacza Ciał
Juliusz Tyszka
Recenzje

Gra grą w grę

Katarzyna Pawłowska i Maciej Adamczyk od niemal ćwierćwiecza uczą nas, na czym polega gra w teatr, gra w udawanie, gra w grę.
Anne Tyler, Dziewczyna jak ocet. „Poskromienie złośnicy” Szekspira opowiedziane na nowo
Olga Katafiasz
Recenzje

Poskramianie dzisiaj

Z okazji przypadającej w 2016 roku czterechsetnej rocznicy śmierci Williama Szekspira brytyjskie wydawnictwo Hogarth Press zaprosiło do współpracy znanych pisarzy.
Zuzanna Berendt
Recenzje

Niesforne obrazy

Niesforne obrazy
Marzenia polskie odbierałam, przede wszystkim zastanawiając się, co może dać publiczności powrót do tego tekstu i co ten powrót niepotrzebnie wskrzesza albo umacnia.
Więcej
Dominik Gac
Recenzje

Widowisko

Widowisko
Lubelska Historyja… to przykład poważnego potraktowania tradycji. Żadne to zaskoczenie, jeśli pamiętać, że Gajewski z tego rodzaju repertuarem mierzył się już kilkukrotnie w warszawskiej Pracowni Staropolskiej.
Więcej

PRZECZYTAJ TEŻ

Zbigniew MajchrowskiPokojówki, czyli kamerdynerzy
Olga KatafiaszWytrzymałość materiałów
Krzysztof Kopka150 powodów, żeby nie bronić Ojczyzny
Magda PiekarskaJak się miewa Billy?
Henryk MazurkiewiczNa dnie kieszeni
Magda PiekarskaWspólnota w niepewności

Bądź na bieżąco