“Klikając „Akceptuj”, wyrażasz zgodę na przechowywanie plików cookie na Twoim urządzeniu w celu usprawnienia nawigacji na stronie, analizy jej użytkowania. Zapoznaj się z naszą Polityką Prywatności, aby uzyskać więcej informacji.”
Preferencje
OdrzućAkceptuj
Jesteś tutaj:
STRONA GŁÓWNA
Recenzje
Wszyscy chcą żyć, reż. Łukasz Kos, Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy
Magda Piekarska
Recenzje

Hrabia, co ze śmiercią się zaPOZNAł

Hrabia, co ze śmiercią się zaPOZNAł
Po tekst Hanocha Levina Łukasz Kos sięga w ramach legnickiego cyklu czytań „Modrzejewska szuka komedii”, których jest reżyserem.
Kumulacja, reż. Jacek Jabrzyk, Teatr Dramatyczny im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu
Henryk Mazurkiewicz
Recenzje

Ja cię takiego nie urodziłam

Ja cię takiego nie urodziłam
Kumulacja to monodram Mateusza Flisa, od początku, jak przypuszczam, pomyślany jako mieszczący się w jednej godzinie akademickiej wykład.
Aktorzy prowincjonalni. Sobowtór, reż. Michał Borczuch, Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie
Olga Katafiasz
Recenzje

Wszyscy jesteśmy widzami

Wszyscy jesteśmy widzami
Krakowskie przedstawienie, Aktorzy prowincjonalni. Sobowtór, to pierwsza część projektu, drugą ma być powstający we Wrocławskim Teatrze Polskim w Podziemiu spektakl Aktorzy prowincjonalni. Autobiografie.
40. Warszawskie Spotkania Teatralne
Dominik Gac
Recenzje

Wszędzie Spotkania Teatralne (odc. 1)

Wszędzie Spotkania Teatralne (odc. 1)
Kuratorami tegorocznej edycji są zarządzający stołecznym Teatrem Dramatycznym Tadeusz Słobodzianek i Wojciech Majcherek.
I Come to You River: Ophelia Fractured, reż. Przemysław Błaszczak, Studio Kokyu
Mirosław Kocur
Recenzje

Lamentacje w prosektorium

Lamentacje w prosektorium
Spektakl składa się z serii wariacji wokół obmywania zwłok przed pochówkiem. Reżyser Przemysław Błaszczak zatopił wręcz prosektorium w wodzie.
Zemsta, reż. Alina Moś-Kerger, Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy
Henryk Mazurkiewicz
Recenzje

Zemsta najlepszym lekarstwem

Zemsta najlepszym lekarstwem
Oby więc Teatr Modrzejewskiej i dalej był równie sprawny i pomysłowy we wspomnianych poszukiwaniach „najpewniejszego lekarstwa na zatrważające wieści i pesymistyczne prognozy”.
Psy ras drobnych, reż. Adrianna Alksnin, Teatr Barakah i Akademia Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie
Zuzanna Berendt
Recenzje

Przeciw-ikonografie szaleństwa

Przeciw-ikonografie szaleństwa
Psy ras drobnych w odświeżający sposób naruszają przyzwyczajenia, które zdążyliśmy już nabyć w kontakcie z teatrem przeniesionym do Internetu.
To to To, Dada von Bzdülöw
Anna Jazgarska
Recenzje

Nieobecność vs. Cokolwiek

Nieobecność vs. Cokolwiek
Nie ustajemy w procesie unieważniania pustki, mówi nam To to To, mozolnie, rozpaczliwie, czasem nawet histerycznie zapełniamy nieobecność czymkolwiek.
Joanna Ostrowska
Recenzje

Stand-up na smutno

Dlaczego nie może istnieć teatr dla widzów 70+? W mijającym roku powstało kilka przedstawień pasujących dla tej kategorii wiekowej, Smutek i melancholia bardzo dobrze sprawdza się jako jedno z nich.
Więcej

PRZECZYTAJ TEŻ

Jan SztaudyngerBallada o Stanisławie Wysockiej
Magdalena TarnowskaPolish joke, czyli wygłupy w teatrze
Kalina ZalewskaRuda kosmonautka
Małgorzata PiekutowaBromba w sieci, także
Ewa PartygaLodówka jako narzędzie wyzwolenia
Anna JazgarskaChwila

Bądź na bieżąco