Sanatorium to dzieło artystek dojrzałych, ale nie sklasyczniałych – mających wciąż ochotę na eksperyment, potrafiących już jednak wyważyć i zminimalizować związane z nim ryzyko.

Przedstawienie w Teatrze Groteska było dla mnie zdumiewające.

Inscenizacja Zbigniewa Maciasa jest logiczna, niesłychanie konsekwentna – i bardzo urodziwa teatralnie.

Festiwal Ciało/Umysł przyzwyczaił już swoją widownię do tego, że proponuje spektakle i performanse niekoniecznie apelujące do wrażeń estetycznych, a raczej intelektualnych.

W pierwszy weekend października Opera Wrocławska zaprezentowała rewelacyjną inscenizację operowej wersji Aniołów w Ameryce.

Czerwone Zagłębie jest raczej fantazją na temat regionu aniżeli jego szczegółową kroniką.

Po Przemianach byłam co najmniej skonfundowana.

Apokalipsa Tomasza Śpiewaka i Michała Borczucha ma formę patchworku, którego kanwę stanowią ostatnie godziny życia Piera Paola Pasoliniego.