“Klikając „Akceptuj”, wyrażasz zgodę na przechowywanie plików cookie na Twoim urządzeniu w celu usprawnienia nawigacji na stronie, analizy jej użytkowania. Zapoznaj się z naszą Polityką Prywatności, aby uzyskać więcej informacji.”
Preferencje
OdrzućAkceptuj
Jesteś tutaj:
STRONA GŁÓWNA
Recenzje
O szczytach rozpaczy i uśmiechu stewardessy, czyli found footage o chorobie, reż. Agata Baumgart, Teatr Nowy w Poznaniu
Joanna Ostrowska
Recenzje

Przy drzwiach otwartych – rzecz o chorobie

Teatr Nowy w Poznaniu stawia ostatnio na minimalizm – nowe premiery pojawiają się głównie na obu małych scenach, są małoobsadowe i przygotowywane głównie przez debiutantów.
Sekretne życie Friedmanów, reż. Marcin Wierzchowski, Teatr Ludowy w Krakowie
Olga Katafiasz
Recenzje

Prawda jest gdzie indziej

Sekretne życie Friedmanów to spektakl nie tylko świetnie zrealizowany, ale też poruszający. Dobry początek sezonu w Teatrze Ludowym.
Wiwisexia, reż. Mirosław Neinert, Teatr Korez w Katowicach
Magdalena Tarnowska
Recenzje

Dokładnie tak, ale zupełnie na odwrót

Wiwisexia to dowód na to, jak niewiele trzeba, żeby powstał dobry spektakl komediowy. Wystarczy niemal pusta scena (nie licząc trzech prostych krzeseł i biurka, które stanowią właściwie całą scenografię), zgrabnie napisany tekst i zdolni aktorzy.
Statek Noego, reż. Katarzyna Kawalec, Teatr Maska w Rzeszowie
Joanna Ostrowska
Recenzje

Wszystkie zwierzęta duże i małe

Statek Noego w rzeszowskiej Masce, choć korzysta z biblijnej historii, to używa jej wyłącznie jako pretekstu do ogrywania zachowań związanych z deszczem i lalkowej prezentacji rozmaitych zwierzątek
Przerwana odyseja, reż. Jacek Głomb, Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy
Leszek Pułka
Recenzje

Podróż za jedną śmierć

W spektaklu Głomba-Urbańskiego nikt nie jest bez winy. Grecy, Macedończycy, Polacy – niepewni teraźniejszości i przeszłości, bo ludzie kaleczą ludzi nieodwracalnie. Zbyt często w imię politycznych demonów.
Opowieści z niepamięci, reż. Duda Paiva, Teatr Animacji w Poznaniu
Juliusz Tyszka
Recenzje

Szaleństwa prasłowiańsko-brazylijsko-holendersko-polskie

Na poznańskiej lalkowej scenie zaszalał kolejny emigrant osiadły w Holandii – Duda Paiva, który przeniósł się z ojczystej Brazylii do „niskiego kraju” w roku 1996.
Teatr swój widzę kuliście. 60 lat Wrocławskiego Teatru Pantomimy, Wrocławski Teatr Pantomimy, Wrocław 2016
Henryk Mazurkiewicz
Recenzje

Mięsem potrafił rzucić

Wrocławski Teatr Pantomimy oprócz festiwalu na własne 60. urodziny, odwdzięczył się wiernej publiczności pozycją niebanalną, podchodzącą do tematu i głównego bohatera z wielu różnych, niekiedy dość nieoczekiwanych stron.
Głodne dziecko, reż. Judyta Berłowska, Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie
Magdalena Figzał-Janikowska
Recenzje

Teatr 13 plus

O tym, że młodzież w wieku od 13 do 18 lat to najbardziej zaniedbywana w Polsce grupa widzów, mówi się już od dawna.
Olga Katafiasz
Recenzje

Skąd i dokąd

Skąd i dokąd
Krakowskie Jak wam się podoba intryguje i skłania do rozczytywania niektórych reżyserskich rozwiązań. Moje największe wątpliwości budziła jednak adaptacja
Więcej
Anna Jazgarska
Recenzje

Jednym zdaniem

Jednym zdaniem
Niemal trzygodzinne przedstawienie zakopiańskiego Teatru im. Stanisława Ignacego Witkiewicza to wielka praca Emilii Nagórki, która nie tylko wyreżyserowała spektakl i zagrała w nim, ale także dokonała adaptacji znakomitej powieści Wiesława Myśliwskiego.
Więcej

PRZECZYTAJ TEŻ

Łukasz DrewniakK/358: Dziesięć milionów
Hanna BaltynÀ propos konkursu na szefa Instytutu Teatralnego
Olga KatafiaszSamobójcy i cudzołożnicy, czyli co każde dziecko wiedzieć powinno
Leszek PułkaPudełko zwane wyobraźnią
Piotr OlkuszLądowanie w zaścianku
Joanna OstrowskaJutro nie umiera nigdy albo kto puścił bąka w salonie?

Bądź na bieżąco