Recenzje | Portal Teatralny.pl

Ponowne zjednoczenie Korei, reż. Łukasz Witt-Michałowski, Scena Prapremier InVitro

Dominik Gac

Rzeź nad rzeźniami

Łukasz Witt-Michałowski proponuje pewną przewrotkę w stosunku do tego, co obecnie w polskim teatrze najgłośniejsze.

Muzeum Wolności, koncert galowy 38. Przeglądu Piosenki Aktorskiej

Wolność w burdelu

Dzięki Gali 38. Przeglądu Piosenki Aktorskiej, warszawski kabaret literacki Pożar w Burdelu przywrócił na jeden weekend świetność, wynajętej na tę okazję, dużej scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu.

Kopciuszek, reż. Anna Smolar, Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie

Olga Katafiasz

Magdalena Figzał-Janikowska

Szczęście i siła

Naprawdę to niezwykle zabawne i wzruszające przedstawienie. Anna Smolar umiejętnie operuje różnymi konwencjami

Wilk, Koza i Koźlęta, reż. Marta Marzęcka i Piotr Wiśniewski, Teatr Żelazny w Katowicach

Wilk na dworcu

Opowieść o niesfornych koźlętach nie jest pierwszym spotkaniem zespołu ze zbiorem nieśmiertelnych baśni niemieckich autorów.

Teatr dell’arte, redakcja naukowa Dorota Sosnowska, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2016

Henryk Mazurkiewicz

Dell’arte or not dell’arte

Zaproponowany przez Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego wybór prac stwarza wspaniałą okazję do skonfrontowania własnych wyobrażeń o teatrze dell’arte z ustaleniami precyzyjnych naukowych badań.

Performans Jamiego Culluma, 38 Przegląd Piosenki Aktorskiej

Performer

Performans Jamiego Culluma sprawiał wrażenie spontanicznej improwizacji. Po części zresztą działo się tak rzeczywiście.

Do DNA, reż. Ewa Kaim, PWST im. L. Solskiego w Krakowie

Sztuka korzenna

Krakowscy studenci, łącząc talent z ciężką pracą, przemienili nas w radosną wspólnotę.

Zew Cthulhu, reż. Michał Borczuch, Nowy Teatr

Dominik Gac

Widmo nad Warszawą

Redukcja Lovecraftowskich potworów do dowcipu i polityki jest amputacją nie tylko symboliki dominującej w tej twórczości, ale także jej idei.

Dominik Gac

W śnialni

Troje performerów w IV RP Snów to bez wątpienia ludzie, ale jakby z innej, dziwnej ulepieni substancji. Powleczeni obcisłymi kombinezonami jak drugą skórą, zdają się płynni.

Zuzanna Berendt

Co mieszka tam w środku?

W spektaklu Anny Smolar Halka nie ginie ani nie znika. Halka odmawia popełnienia samobójstwa i odchodzi.

Juliusz Tyszka

Niezatarte

Spektakl taneczny Ślady w poznańskim Teatrze Wielkim im. Stanisława Moniuszki miał być powrotem do historii owego zespołu, przeglądem istotnych śladów pozostawionych tam przez kilku wybitnych choreografów.

Przypadki rozumu

Wizja przytułku dla obłąkanych z wrocławskiej inscenizacji Don Giovanniego zdaje się dręczyć reżysera. Chór w Così fan tutte przebrał na biało za wariatów. Dlaczego?