“Klikając „Akceptuj”, wyrażasz zgodę na przechowywanie plików cookie na Twoim urządzeniu w celu usprawnienia nawigacji na stronie, analizy jej użytkowania. Zapoznaj się z naszą Polityką Prywatności, aby uzyskać więcej informacji.”
Preferencje
OdrzućAkceptuj
Jesteś tutaj:
STRONA GŁÓWNA
Recenzje
1968/PRL/Teatr, red. Agata Adamiecka-Sitek, Marcin Kościelniak, Grzegorz Niziołek, Warszawa: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, 2016
Jolanta Kowalska
Recenzje

Polifonie pamięci

Co by się stało, gdyby o Marcu – jego historycznych preludiach i epilogach – pomyśleć w kategoriach jednej opowieści zbierającej wszystkie niespójne i pozornie gryzące się ze sobą wątki w całość?
52. Międzynarodowy Festiwal Wratislavia Cantans im. Andrzeja Markowskiego, Wrocław i Dolny Śląsk
Mirosław Kocur
Recenzje

O trudnej sztuce interpretowania klasyki

Wrocławski festiwal Wratislavia Cantans w tym roku zainaugurował Brytyjczyk, Sir John Eliot Gardiner, jeden z najwybitniejszych dyrygentów współczesnych.
Rollercoaster, reż. Maciej Masztalski, Teatr Ad Spectatores we Wrocławiu
Henryk Mazurkiewicz
Recenzje

Bardzo wesołe miasteczko

Moim zdaniem najnowszemu dziełu Macieja Masztalskiego daleko do szaleństw kolejki górskiej z zapierającymi dech w piersiach gwałtownymi spadkami i zakrętami.
Dziady, reż. Piotr Tomaszuk, Teatr Wierszalin w Supraślu
Dominik Gac
Recenzje

Nocne Polaków z duchami rozmowy

Jasno wszędzie, gwarno wszędzie, ludzie w rzędzie… ale i pojedynczo, i w grupach spacerują, korzystając z letniej aury i panującej w Supraślu nieśpiesznej atmosfery pierwszej edycji festiwalu Podlasie SlowFest.
Upadanie, reż. Árpád Schilling, Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera w Warszawie
Piotr Olkusz
Recenzje

Upadanie na czas

Świetne Upadanie Árpáda Schillinga jest jak opowieść o podróży w czasie: dla jednej Polski to podróż do poczciwej przeszłości, dla drugiej – wyprawa do światów wciąż nieznanych.
Szalona lokomotywa , reż. Maciej Masztalski, Teatr Ad Spectatores we Wrocławiu
Leszek Pułka
Recenzje

Ślepy tor

Niestety, wrocławscy artyści niebezpiecznie zbliżają się do granic teatralnej chałtury – doszukać się w ich spektaklu kreacji aktorskiej czy dramatycznego namysłu nie sposób.
Solidarność. Rekonstrukcja, reż. Paweł Wodziński, Teatr Polski w Bydgoszczy
Piotr Dobrowolski
Recenzje

Sami sobie

Reżyserujący Solidarność. Rekonstrukcję Paweł Wodziński przywołał atmosferę tak zwanego „karnawału Solidarności”, korzystając z krytycznego potencjału wiedzy, którą na temat tego czasu i jego konsekwencji mamy dzisiaj.
Margaret Atwood, Czarci pomiot. „Burza” Szekspira opowiedziana na nowo, Wydawnictwo Dolnośląskie 2016
Olga Katafiasz
Recenzje

Wina Prospera

Kim może być współczesny Prospero? Margaret Atwood odpowiada tyleż przewrotnie, co przewidywalnie – aktorem.
Juliusz Tyszka
Recenzje

Publika wymasowana

Dawno nie widziałem w teatrze takiego nagromadzenia opartych na stereotypach tanich grepsów, jakby żywcem wziętych z kiepskiego kabaretu, odżywianego bezrefleksyjnym, pełnym samozadowolenia rechotem „publiczki onej sobaczej”.
Więcej

PRZECZYTAJ TEŻ

Jolanta KowalskaGdyby Ziemia mogła mówić
Henryk MazurkiewiczWidzieć, słyszeć i odczuwać
Łukasz DrewniakK/322: Прощай, Sznurow!
Juliusz Tyszka Wszystko gra
Piotr OlkuszDlaczego nie po prostu?
Jolanta KowalskaRefleksja rodzi się w ciszy

Bądź na bieżąco