“Klikając „Akceptuj”, wyrażasz zgodę na przechowywanie plików cookie na Twoim urządzeniu w celu usprawnienia nawigacji na stronie, analizy jej użytkowania. Zapoznaj się z naszą Polityką Prywatności, aby uzyskać więcej informacji.”
Preferencje
OdrzućAkceptuj
Jesteś tutaj:
STRONA GŁÓWNA
Recenzje
22. Festiwal Konfrontacje Teatralne, Lublin, 6-15.10.2017
Dominik Gac
Recenzje

Zamknięci

Konfrontacje Teatralne to festiwal z ambicjami stawiania wymagających pytań. Nie oszczędza publiczności zarówno intelektualnie, jak i estetycznie.
MDLSX, reż. Enrico Casagrande, Daniela Nicolò – Motus
Mirosław Kocur
Recenzje

Ja jako oni

Perfomans MDLSX proponuje ważką odpowiedź na pytanie zadane przez organizatorów tegorocznego Festiwalu Dialog: „Naprzód, ale dokąd?”
Rigoletto, reż. Marcin Bortkiewicz, Teatr Wielki im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu
Juliusz Tyszka
Recenzje

Znacie? To koniecznie posłuchajcie!

Sensowne prowadzenie aktorów i chóru, piękna scenografia i sugestywna gra świateł wydatnie pomogły premierowym widzom w estetycznej kontemplacji tego arcydzieła operowej muzyki.
9. Międzynarodowy Festiwal Teatralny Dialog – Wrocław, 14-21.10.2017
Leszek Pułka
Recenzje

En avant, nicht schlafen!Na marginesie 9. Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Dialog – Wrocław

En avant, nicht schlafen!
Na marginesie 9. Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Dialog – Wrocław
O ile En avant, marche! mogło wydawać się zaledwie egzystencjalną zabawką, o tyle nicht schlafen obnażyło dystans pomiędzy teatrem polskim i europejskim.
Fabryka muchołapek, reż. Andrzej Bart, Teatr Nowy im. Kazimierza Dejmka w Łodzi
Piotr Olkusz
Recenzje

Burczymuchy muchołapki

Fabryka muchołapek w Teatrze Nowym nie prowadzi do żadnego wniosku poza tym, że reżyseria teatralna jest rzemiosłem trudnym.
Arcydzieło na śmietniku, reż. Tomasz Obara, Teatr Współczesny w Szczecinie
Joanna Ostrowska
Recenzje

Być jak Jackson Pollock

Arcydzieło na śmietniku to przykład gwiazdorskiego teatru na bardzo przyzwoitym poziomie. To świetna propozycja dla tych, którzy od teatru oczekują porządnej rozrywki.
Kings of War. reż. Ivo van Hove, Barbican (Londyn), Théâtre National de Chaillot (Paryż), Wiener Festwochen
Mirosław Kocur
Recenzje

Wielki teatr historii

Teatralnie Królowie wojny wydali mi się jeszcze ciekawsi od Rzymskich tragedii, pomimo bardziej może konwencjonalnej inscenizacji.
Ostatni syn , reż. Przemysław Jaszczak, Teatr Żydowski im. Estery Racheli i Idy Kamińskich
Szymon Kazimierczak
Recenzje

Święte wojny

Ostatni syn cieszy przede wszystkim jako kolejny w polskim teatrze spektakl, który bez szczególnego tabu konfrontuje młodą widownię z tematem wojny.
Juliusz Tyszka
Recenzje

Wciąż współczesny

Wielką zaletą tego spektaklu jest prosty fakt: nic nie przeszkadza w pełni wybrzmieć ważnym fragmentom tekstu, dobitnie i czysto wypowiedzianego, którego potoczystą polszczyznę zawdzięczamy Maciejowi Słomczyńskiemu.
Więcej

PRZECZYTAJ TEŻ

Piotr OlkuszJest operetka, więc musi być operetka
Piotr DobrowolskiW Polsce bez zmian
Jolanta KowalskaSłoń i kot, czyli paradoks o wolności
Łukasz DrewniakK/200: Cień dyrektora
Magda PiekarskaFortuna nam sprzyja
Piotr OlkuszAmbicje zamiast reżyserii

Bądź na bieżąco