“Klikając „Akceptuj”, wyrażasz zgodę na przechowywanie plików cookie na Twoim urządzeniu w celu usprawnienia nawigacji na stronie, analizy jej użytkowania. Zapoznaj się z naszą Polityką Prywatności, aby uzyskać więcej informacji.”
Preferencje
OdrzućAkceptuj
Jesteś tutaj:
STRONA GŁÓWNA
Recenzje
K., reż. Monika Strzępka, Teatr Polski w Poznaniu
Joanna Ostrowska
Recenzje

Nie dokarmiać upiorów

W spektaklu Strzępki to nie postacie mityczne schodzą z obrazów, a przez wielkie otwarte jak do krzyku usta wychodzą na scenę upiory polskiej polityki
Psie serce, reż. Maciej Englert, Teatr Współczesny w Warszawie
Malwina Głowacka
Recenzje

Wybryk nauki

Choć Englert zachowuje wierność wobec tekstu i nie zamierza go uwspółcześniać, diagnoza, sformułowana przez Bułhakowa blisko sto lat temu, powraca jak zły sen.
Ostatni tramwaj (org. Plac świętego Włodzimierza), reż. Katarzyna Deszcz, Teatr Nowy im. Kazimierza Dejmka w Łodzi
Monika Wąsik
Recenzje

Tramwaj donikąd

Wbrew temu, co można wyczytać w materiałach Teatru Nowego, Ludmiła Razumowska nie jest drugim Czechowem, a Ostatni tramwaj nie jest Ławeczką Aleksandra Gelmana.
Romeo i Julia, reż. Michał Znaniecki, Opera Śląska w Bytomiu
Magdalena Figzał-Janikowska
Recenzje

Fragmenty dyskursu miłosnego

Bytomska inscenizacja to dobry pretekst do zastanowienia się nad fenomenem Romea i Julii oraz nad tym, co dziś fascynuje nas w tej nieśmiertelnej historii: miłość, naiwność czy może nieoczekiwana śmierć bohaterów?
Nikt, reż. Artur Tyszkiewicz, Teatr Narodowy
Ewa Danuta Godziszewska
Recenzje

Niszczymy i tyle

Sztuki Levina, z reguły wzruszające w ukazywaniu ludzkiej niemocy, a jednocześnie ostro zaprawione ironią i groteską, przejmują widza i czytelnika swym wymiarem egzystencjalnym niemal spod znaku Becketta.
Armide, reż. Deda Cristina Colonna, Warszawska Opera Kameralna
Małgorzata Komorowska
Recenzje

Z Jerozolimy w aleję Solidarności

W chwili obecnej Warszawska Opera Kameralna przy alei Solidarności działa, choć utraciła swą niepowtarzalną atmosferę. Czy bezpowrotnie? To się okaże.
51. Wrocławskie Spotkania Teatrów Jednego Aktora
Henryk Mazurkiewicz
Recenzje

Edycja mistrzów

Tegoroczne 51. Wrocławskie Spotkania Teatrów Jednego Aktora śmiało nazwałbym edycją mistrzów.
Zahipnotyzuj mnie – piosenki Zygmunta Koniecznego, reż. Małgorzata Bogajewska, Teatr Ludowy w Krakowie
Olga Katafiasz
Recenzje

Zbawienna hipnoza

To było naprawdę poważne wyzwanie: piosenki Zygmunta Koniecznego, mające swoje legendarne wykonania i własne historie, zainscenizować tak, by każda interpretacja została świetnie zaśpiewana, a przy tym okazała się zaskakująca jako aktorska etiuda.
Anna Jazgarska
Recenzje

Jednym zdaniem

Jednym zdaniem
Niemal trzygodzinne przedstawienie zakopiańskiego Teatru im. Stanisława Ignacego Witkiewicza to wielka praca Emilii Nagórki, która nie tylko wyreżyserowała spektakl i zagrała w nim, ale także dokonała adaptacji znakomitej powieści Wiesława Myśliwskiego.
Więcej

PRZECZYTAJ TEŻ

Joanna OstrowskaKwa, kwa cudki
Dominik GacBrak tytułu, Aniołek, Żyrafa i Stołek
Anna Jazgarska Fakty, mity, przemilczenia. 16. Finał Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej
Łukasz DrewniakK/176: Niedowierzanie i niedowidzenie
Joanna OstrowskaWilcze oczy
Hanna Raszewska-KursaPrzestaliśmy myśleć o teatrze tańca, a zaczęliśmy o tańcu samym w sobie

Bądź na bieżąco