Recenzje | Portal Teatralny.pl

Jesteś tutaj:

Burza Williama Szekspira, reż. Paweł Miśkiewicz, Teatr Narodowy w Warszawie

Możliwości wyspy

W Burzy Pawła Miśkiewicza Prospero nie jest centralną figurą spektaklu, wszystkowiedzącym magiem, rozdającym karty pozostałym postaciom.

Widma, reż. Jarosław Fret, Opera Wrocławska w koprodukcji z Instytutem im. Jerzego Grotowskiego

Leszek Pułka

Recenzje

Ślepy tor

Widma nie są ani piękne, ani pouczające. Nie przybliżają historii, nie ukazują biografii, charakterów.

Pajace / Gianni Schicchi, reż. Michał Znaniecki, Opera na Zamku w Szczecinie

Joanna Ostrowska

Recenzje

Opera obramowana

Reżyser Michał Znaniecki połączył w jedno przedstawienie dwie opery różnych autorów: Pajace Ruggera Leoncavalla i Gianni Schicchi Giacoma Pucciniego.

Kain, reż. Diego Pileggi, Fundacja Jubilo

Henryk Mazurkiewicz

Recenzje

Teatr Kainów

Dla Jubilo Kain jest niewątpliwie wielkim krokiem do przodu.

Kupiec wenecki, reż. Szymon Kaczmarek, Nowy Teatr im. Witkacego w Słupsku

Anna Jazgarska

Recenzje

Wymiana handlowa

Kupiec wenecki to przedstawienie bardzo dobre aktorsko, konsekwentne, spójne, wynikające z głębokiej lektury.

Śluby panieńskie, reż. Andrzej Błażewicz, Teatr Polski w Poznaniu

Juliusz Tyszka

Recenzje

Nieheteronormatywne zgenderowanie Fredry

Niehetero-normatywne zgenderowanie Fredry

Andrzej Błażewicz i dramaturg Paweł Sablik radykalnie pokreślili dramat Fredry, zostawiając w scenariuszu poznańskiej inscenizacji Ślubów panieńskich tylko te sceny i fragmenty scen, które nie nawiązują wprost do dziewiętnastowiecznej dworkowej obyczajowości.

Lepsze lasy, reż. Tomasz Kaczorowski, Teatr Współczesny w Szczecinie

Joanna Ostrowska

Recenzje

Wilcze oczy

Tym razem Tomasz Kaczorowski jako podstawę do rozmowy wziął powstały kilka lat temu tekst niemieckiego dramaturga Martina Baltscheita Lepsze lasy.

Jak być kochaną, reż. Lena Frankiewicz, Teatr Narodowy w Warszawie

Malwina Głowacka

Recenzje

Płyniemy, lecimy, błękit i stal

Jak być kochaną w Teatrze Narodowym wynika z głębokiej lektury tekstu, który staje się kanwą do stworzenia własnej, oryginalnej wizji scenicznej, dopracowanej i przemyślanej.