Wiem, że Różewicz, „poeta skreśleń”, zawsze waży każde słowo, trudno więc przypuszczać, by tym razem po prostu się zagalopował, nawet w satyrycznym zapędzie.

Teatr Ósmego Dnia najwyraźniej stoi w tym samym miejscu, w jakim stał w 1978 roku. Dręczy mnie w takim razie pytanie: kto w Poznaniu obsadził się w roli ZOMO / SZSP?

Dawno, dawno temu do teatru chodziło się nie tylko po to, by zobaczyć „sztukę”, ale by spotkać się z innymi, porozmawiać, pooglądać, poplotkować.

Cała ta „groteska konkursowa” blednie w obliczu pytania, w jakim kierunku Teatr Muzyczny w Gdyni będzie zmierzać pod rządami nowego dyrektora.

Nie wiem, czy współcześni twórcy mają świadomość, że burzenie czwartej ściany oznacza, iż powstała w niej wyrwa może umożliwić ruch w obu kierunkach.

Halo?! Czy coś mnie ominęło? Czy przez ostatnie kilka lat zmieniły się funkcje recenzji? Wymyślono jakieś nowe jej formy, przedefiniowano zadania?

Balijscy uzdrowiciele praktykują często swoisty teatr uzdrawiania.