Kamyk
Kamiński, występując w drobnych rolach, nawet w epizodach, potrafił wprawić widownię w stan euforii.
Żadnych ustępstw
Ważnym pytaniem jest to, na ile poglądy Craiga przyczyniły się do zmian w teatrze, a na ile były po prostu jej oznakami.
Papież lokówki, Napoleon ondulacji
Z życiem Cierplikowskiego wiąże się nierozwiązana do dzisiaj tajemnica. Jak to możliwe, że został zapomniany i co stało się z jego ogromnym majątkiem?
Oświecony tyran
Schiller długo funkcjonował jako oczytany dyletant, teoretyk, człowiek, który wszędzie bywa, wszystko wie, coś tam pisze, pięknie śpiewa, ale właściwie trudno powiedzieć, kim jest?
Arnold Szalony, Arnold Wytrwały
Inspiracją dla każdego, kto, nie będąc artystą, chciałby zarobić na teatrze, może być Arnold Szyfman.
Idealista
Jaracz miał poczucie ciągłości historii teatru w Polsce. A przynajmniej chciał, żeby taka ciągłość była.
Jewgnienij Wachtangow albo Zen w sztuce reżyserii
Czy Wachtangow naprawdę pogodził ze sobą szkołę Stanisławskiego z działalnością Meyerholda?
Stary komediant
Pomimo że kariera sceniczna Zelwerowicza trwała sześćdziesiąt lat i że w tym czasie zagrał kilkuset bohaterów, żadna z jego ról nie zespoliła się w świadomości współczesnych z jego osobą.
Flaszka
Podczas Dionizjów Miejskich w roku 423 przed Chrystusem doszło do skandalu. Sędziwy poeta Kratinos, od dawna uchodzący za wypalonego pijaczynę, wygrał konkurs komedii.
I król by się nie powstydził
Nie można odmówić teatrowi magnackiemu miana wielkiego ruchu, który przyczynił się do wychowania publiczności i kadry, przydatnych przy kształtowaniu się zawodowego, publicznego teatru w Polsce.
Schody Charona
W Syrakuzach ludzie widzieli teatr po raz pierwszy. Zapewne nie mieli wątpliwości, że schodami Charona powracał z zaświatów prawdziwy Dariusz.
