Jako studenci i studentki szkół teatralnych z ogromnym niepokojem obserwujemy podejmowane w ostatnim czasie decyzje dotyczące kultury w naszym kraju.

Idea, która nam przyświeca od dwóch-trzech lat, to chęć, żeby Kalejdoskop był miejscem spotkania ludzi tańca. Rozmowa z Karoliną Garbacik, współtwórczynią festiwalu Kalejdoskop w Białymstoku.

Zarówno Straszna piątka, jak i Mała mysz i słoń do pary szczególnie uwypuklają rolę bratnich dusz w procesie oswajania się z własną innością i unikatowością.

Program skupia się na środowisku niezależnym, umożliwiając realizację jego różnorodnych potrzeb. Działania realizowane są w obszarze artystycznym, edukacyjnym, społecznym i prozdrowotnym. Rozmowa z Karoliną Garbacik i Wojciechem „Blachą” Blaszko.

Krzysztof Gedroyć, jak prawdziwe życie z Bierżałowiec, ostatniej jego książki poetyckiej, „nie da się opowiedzieć”. Dochowujemy mu wierności, próbując pomimo wszystko.

Sądzę, że teatr jest od opowiadania historii, którą każdy widz może sobie indywidualnie odczytać. Rozmowa z Błażejem Piotrowskim z Teatru Latarnia

Wynik ostatnich wyborów i to, co po nich nastąpiło, sprawiło, że środowisko teatralne – w znakomitej większości swojej przecież lemingowate, liberalne, europejskie i lewicowe – poczuło, że niebo zwaliło im się na głowy.

Trwa moda na kościelne rekonstrukcje historyczne. Zapalonym rekonstruktorom nie wystarczają już publiczne place, drogi, ulice i pola umajone.

A kto jest winny temu, że hasło „Lubaszenko w Nowym” w ogóle jest brane pod uwagę? Ano Tomasz Karolak jest winny. I Krystyna Janda też. Emilian Kamiński nawet.

W białostockiej Ławeczce Mateuszowi Przyłęckiemu aspekt społeczno-obyczajowy dramatu gdzieś umknął.

W przedstawieniu opartym na bajce Vytautė Žilinskaitė pod tym samym tytułem mała scena Białostockiego Teatru Lalek zamienia się w prawdziwe Muzeum Robotów.