Przegląd pozakonkursowych propozycji tegorocznego Międzynarodowego Festiwalu Szekspirowskiego to kalejdoskop pożytków z teatralnej lektury filtrowanej przez współczesną perspektywę.

Międzynarodowy Festiwal Szekspirowski od kilku lat mierzy się z sytuacją słabnącego zainteresowania teatralnych twórców dziełami mistrza ze Stratford.

Ministerstwo zarzuca nam, że formuła kształcenia w naszej szkole się wyczerpała. Inne opinie docierają do nas z rynku pracy. Rozmowa z Ewą Kaczmarczyk, koordynatorką projektów i współpracy z instytucjami kultury Policealnego Studium Animatorów Kultury „SKiBA”.

Kiedy zdarza mi się mówić: „dajcie nam spokój”, mam na myśli bezpieczeństwo pracy artystycznej, bo jestem przede wszystkim zmęczony tym, że nie mogę się na niej skupić. Rozmowa z Jackiem Głombem, dyrektorem Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy.

Operacji wszczepu serca do systemu opieki zdrowotnej dokonuje na scenie Szaniawskiego w Wałbrzychu zespół transplantologów pod kierownictwem Macieja Podstawnego.

Jako kandydatka na redaktorkę naczelną podpadłam srodze, zamieszczając krótką notkę o sytuacji na granicy z Białorusią. Rozmowa z Ewą Hevelke i Justyną Jaworską, członkiniami zespołu redakcyjnego czasopisma „Dialog”.

Tytuł spektaklu Christopha Marthalera wydaje się kwintesencją absurdalnego humoru organizującego sceniczny świat.

Tak jak trudno przełknąć fakt, że ten kolorowy świat zbudowany na śmietniku cywilizacji zostanie zutylizowany, tak samo trudno zrozumieć, że 620 tysięcy złotych budżetu poszło na ledwie cztery pokazy.

Strategia Sobczyk i Skrzywanka polega tu na nieustannym zderzaniu teatralnych języków i konwencji. Obok pararekonstrukcji mamy więc także rodzaj rysowanej grubą kreską teatralnej karykatury.

W swoim najnowszym spektaklu Agnieszka Jakimiak i Mateusz Atman podważają schematy mocno zakorzenione w języku. Zadają pytanie, co by było, gdyby „chama” zamienić z „panem”, oddając sprawiedliwość temu pierwszemu?