Lear jakże poprawny…

Lear jakże poprawny…
Taki jest ten Lear Lassalle’a, porządnie opowiedziany, gdy idzie o przekazanie treści.

Trzebaż więcej?

Właśnie takim pięknym faktem stał się spektakl Ireny Jun. Pięknym i – przynajmniej w Warszawie – odosobnionym.

Kołonotatnik 2: Te drugie kobiety

Jarzynie i jego aktorkom udała się rzecz niezwykła: zmaterializowali w teatrze wszystkie lęki i pragnienia dojrzałości przechodzącej w starość.

Nareszcie Lohengrin

Nareszcie Lohengrin
Aż trudno uwierzyć, że Lohengrin Ryszarda Wagnera pojawia się na scenie Teatru Wielkiego w Warszawie po raz pierwszy!

Kołonotatnik: Przyszłość polskiej teatrologii

Od wielu lat jestem cichym wielbicielem recenzji teatralnych autorstwa pracowników naukowych i teatrologów teoretyków.

Małe WST, czyli łeb w łeb

Stołeczna publiczność miała okazję zobaczyć sześć spektakli z całego kraju, dających obraz aktualnej kondycji dziecięcych teatrów.

Opowieść, którą chcemy realizować

Chcemy uczciwie rozmawiać, bez ideologicznego zacietrzewienia. Rozmowa z Piotrem Kulczyckim, szefem artystycznym Teatru Wolandejskiego z Warszawy.

Pełna szkieletów szafa

W teatrze Syrena to spektakl nie tyle przełomowy, co krok na nowej drodze, dopuszczającej obok fars także dramat.

¾ WST

We środę, w ostatniej chwili, teatr z Lublina podłączył mnie do butli z tlenem. Ożyłam i następnego wieczoru poszłam na Wesele.

Apostołowie formy – Malabar Fest! na 34. WST

Trochę daleko od szosy, w Przodowniku na Mokotowie odbył się przegląd sześciu wybranych przedstawień białostockiej grupy Malabar Hotel.