Lubię ryzyko

Teatr Animacji jest teatrem właśnie ludzi młodych. Rozmowa z Markiem Waszkielem, dyrektorem Teatru Animacji w Poznaniu.

Bogactwo teatru

Robię teatr dzisiaj, w XXI wieku, więc chyba jestem współczesny? A że nie korzystam z myślenia postdramatycznego, no cóż… Rozmowa z reżyserem Wawrzyńcem Kostrzewskim.

W Warszawie jest jak w oku cyklonu

W Warszawie co chwilę pojawia się kolejny następca Lupy albo Jarockiego, kreowany przez konkretne środowisko czy teatralną koterię. Rzadko jednak taki „kandydat” dysponuje znajomością podstawowych narzędzi teatralnego rzemiosła. Rozmowa z aktorem Przemysławem Bluszczem.

Bimber z kminkiem

Raczej mam tendencję do uciekania niż wpisywania się w jakikolwiek nurt. Rozmowa z Jackiem Hałasem, muzykiem i twórcą projektów teatralnych.

Teatr musi biegnąć, byle nie za szybko

Ostatnie wiadomości o zmniejszeniu nam dotacji mogą sprawić, że trzeba będzie plany zrewidować. Rozmowa z Danutą Marosz, Dyrektor Naczelną Teatru Dramatycznego w Wałbrzychu.

Chcę zburzyć mury lalkowego getta

Dziś jesteśmy coraz bliżej udowodnienia, że teatr nie dzieli się na lalkowy i dramatyczny. Jest po prostu jeden. Rozmowa z Jakubem Kroftą, reżyserem, dyrektorem artystycznym Wrocławskiego Teatru Lalek.

Półcienie

Bliskie jest mi myślenie wspólnotowe. Rozmowa z Agnieszką Glińską, dyrektorką artystyczną Teatru Studio w Warszawie.

Szukam dla siebie nowego języka

Istnieje takie przekonanie, że dla dzieci to się łatwiej pisze, machnie się bajeczkę i jest fajnie, a dla dorosłych to trzeba to przetrawić przez bebechy. Rozmowa z dramatopisarką Maliną Prześlugą.

Fortuna nam sprzyja

Jerzy Limon wiele nas nauczył, pozwolił nam się rozwinąć, dziś mogę więc powiedzieć, że mamy doświadczenie i umiejętności dające możliwość kontynuowania jego dzieła. Rozmowa z Joanną Śnieżko-Misterek, koordynatorką Festiwalu Szekspirowskiego.

Sfera podróżujących myśli

Jest wiele dyskusji na temat kanoniczności butō, jego „prawdziwości” i japońskości. Byłam tym w pewnym momencie bardzo zmęczona, bo esencjonalizacja jest zamykającą fikcją. Rozmowa z dr Katarzyną Pastuszak, tancerką, choreografką, badaczką butō.

Lekcje z zagubienia

W Widzę nic nie chciałem, żeby było dosłowne. Ślepota głównej bohaterki jest motorem napędowym. Rozmowa z Filipem Zawadą, autorem tekstu dramatycznego Widzę nic nagrodzonego w konkursie Wrocławskiego Teatru Współczesnego Strefy Kontaktu.

Najważniejsze to słuchać

Szczęśliwie młode pokolenie mówi „nie” i ma inspirującą odwagę przeciwstawić się przemocy, która nie mieści się w żadnej definicji procesu twórczego. Rozmowa z Niną Gabryś i Ewą Kaim, rzeczniczkami do spraw etyki Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie.