Recenzje | Portal Teatralny.pl

Polska jest mitem, wstęp Jacek Wakar, Agencja Dramatu i Teatru, PWSFTViT w Łodzi

Dramat dramatu współczesnego

Mam nadzieję, że Polska jest mitem stanie się krokiem w kierunku zmiany.

#Wracamy, reż. Konrad Imiela, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu
Company, reż. John Doyle, Broadway

O trudnej sztuce musicalu

Teatr Muzyczny Capitol pomimo pandemii zakończył sezon spektaklem na żywo, ale z widownią w maseczkach.

Miguel i William, reż. Inés París, Hiszpania, 2007.
Tajemnica Szekspira i jego sonetów, reż. John McKay, Wielka Brytania, 2005.

Scena/ekran: Filmowe portrety Szekspira cz. II

Po raz kolejny Szekspir zostaje przedstawiony jako osoba targana namiętnościami miłosnymi.

Pippi, reż. Maćko Prusak, Teatr Ludowy w Krakowie

Dzikie łabędzie, reż. Jerzy Bielunas, Teatr Groteska w Krakowie

Olga Katafiasz

Pochwała niepokory

W przedstawieniu Maćko Prusaka Pippi jest nie tyle superbohaterką, co dziewczynką zadającą inteligentne pytania.

A tymczasem w Londynie…

National Theatre w czasie pandemii co tydzień udostępnia za darmo jeden wybitny spektakl zrealizowany ostatnio w Londynie.

Wściekły, bo upokorzony

Oglądając Powrót do Reims w Internecie najpierw po angielsku, a potem po niemiecku, nie mogłem się powstrzymać od własnych wspomnień i refleksji: w jakże różnych światach żyliśmy!

Scena/ekran: Filmowe portrety Szekspira cz. I

Zamiast recenzji ekranizacji nieśmiertelnych sztuk, zaproponuję państwu cztery pozycje, w których Stratfordczyk pojawia się jako jedna z centralnych postaci.

Nowy Dekameron, realizacja zespołowa, opieka reż. Jacek Głomb, Teatr im. H. Modrzejewskiej w Legnicy

Dominik Gac

Wysoka śmiertelność teatru

Nowy Dekameron składa się z dziewiętnastu etiud będących inscenizacjami wybranych nowel z dzieła Boccaccia.

Covent Garden przy Świdnickiej

Tosca we Wrocławiu to nie tylko uczta muzyczna, ale również uczta wizualna. Irlandzki scenograf Gary McCann zaprojektował genialną przestrzeń sceniczną.

Piotr Olkusz

Historie ludzi i miasta

Teatr Brama nie „pokazał” historii wypędzonych i przypędzonych: robiąc teatr uczestnictwa, zaproponował doświadczenie w zasadzie organiczne. Wyjątkowe.

Archetyp nie do końca wcielony

Wydany przez Agencję Dramatu i Teatru ADiT Skraj przepaści dowodzi, że pewne klisze narracyjne, za pomocą których dotychczas opowiadaliśmy o „prawdziwych bohaterach”, zdążyły już się mocno zużyć.

Olga Katafiasz

Iwona i my

Przedstawienie Kopkiewicz i Tomaszewskiego przypomina dramaturgiczne ćwiczenie: jakie różnice znajdziemy w poszczególnych wersjach losu Iwony i co z nich wynika.