Baron Münchhausen dla dorosłych, reż. Maciej Wojtyszko, Teatr Narodowy w Warszawie

Fantazjuję, więc jestem

Fantazjuję, więc jestem
Wojtyszko konfrontuje postawę marzyciela i awanturnika z założeniami epoki oświeceniowej, której fundamentem jest wiara w rozum. Münchhausen ustawia się w kontrze do tej wizji świata.
Byk, reż. Robert Talarczyk, Szczepan Twardoch, Teatr Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Warszawie

O byku, co w rzyć miał ubóść

O byku, co w rzyć miał ubóść
Byk, najnowsze dzieło Szczepana Twardocha, sprawia wrażenie, że autor bardzo chciał potraktować publiczność celnym ciosem, wzbudzić współczucie, pobudzić do refleksji.
Święta Kluska, reż. Agnieszka Smoczyńska, Komuna Warszawa, 42. Przegląd Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu

Coś poszło nie tak

Coś poszło nie tak
W nurcie głównym wrocławskiego Przeglądu Piosenki Aktorskiej (PPA) wydarzyło się coś dziwnego: w dwóch bardzo różnych projektach artystycznych wybitni twórcy ponieśli …klęski. Dlaczego?
Noc ciemna. Opowiadania Franza Kafki, reż. Michał Zdunik,Teatr Ochoty im. Haliny i Jana Machulskich

Przedświt

Przedświt
Nie znajduję w Nocy ciemnej obiecanego nastroju beznadziei, nie dostrzegam ostatecznej ciemności. Coś ją nieustannie rozprasza, rozcieńcza i strukturyzuje.
manRay. Barbarzyńca, reż. Jacek Krawczyk, Sopocki Teatr Tańca

Ray (of light)

Ray (of light)
manRay. Barbarzyńca Jacka Krawczyka to przedstawienie zbudowane według pomysłu charakterystycznego dla reżyserskiej i choreograficznej twórczości współzałożyciela Sopockiego Teatru Tańca.
Słabi, reż. Rafał Sabara, Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi

Samotność na wyłączność

Samotność na wyłączność
Doczekaliśmy się. Świeży, inny od innych, zagrany bez zgranej maniery spektakl w Teatrze Jaracza. Słabi Magdaleny Drab w reżyserii Rafała Sabary to zaskoczenie.
Długi, reż. Karolina Kowalczyk, Teatr Żydowski im. Estery Rachel i Idy Kamińskich w Warszawie

Plaża

Plaża
Spektakl Kowalczyk pomaga odnaleźć się w tych nigdy niedokończonych, niedopowiedzianych i nieprzerwanych procesach. Odbita w jednostkach zbiorowość staje się bliższa, możliwa do pojęcia.
Antygona, reż. Jakub Čermák, Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu

Tragiczny dar bogów

Tragiczny dar bogów
W dniu, gdy oglądam Antygonę w Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu, w Ukrainie od ponad tygodnia trwa wojna. Między stronami konfliktu zaczęły się już pierwsze pertraktacje.

Z niektórych bajek warto wyrosnąć

Z niektórych bajek warto wyrosnąć
W spektaklu prezentowanym na scenie krakowskiego Teatru Ludowego performerzy nie tylko tworzą interesujące i wyraziste postaci, ale też z wyczuciem rytmu i wrażliwością wobec reakcji publiczności napędzają teatralną maszynerię.

Czy chcemy być wolni?

Czy chcemy być wolni?
Przełamując fale Any Nowickiej wybrzmiewa inaczej niż film von Triera. Owszem, nadal istotne okazuje się pytanie o granice poświęcenia „w imię miłości”, ale mnie zainteresowała inna kwestia, najważniejsza w krakowskim przedstawieniu

Czarny róż

Czarny róż
Teatr O.de.la jest teatrem tańca, choć jego założycielka i choreografka wszystkich spektakli, Marta Bury, proponuje inny termin na to, co zwykliśmy nazywać przedstawieniem, mianowicie – obraz choreograficzny.