“Klikając „Akceptuj”, wyrażasz zgodę na przechowywanie plików cookie na Twoim urządzeniu w celu usprawnienia nawigacji na stronie, analizy jej użytkowania. Zapoznaj się z naszą Polityką Prywatności, aby uzyskać więcej informacji.”
Preferencje
OdrzućAkceptuj
Jesteś tutaj:
STRONA GŁÓWNA
Recenzje
Misja Poznań, reż. Marek Cyris, Teatr Animacji w Poznaniu.
Juliusz Tyszka
Recenzje

Meta-momenty były!

Meta-momenty były!
Tytuł Misja Poznań odkrywa dwa wymiary plenerowego przedstawienia w Teatrze Animacji: teatralny i metateatralny.
Agnieszka Sosnowska, Sztuka znikania. Teatralność w czasach ponowoczesnych, Księgarnia Akademicka.
Anna Królica
Recenzje

Sztuka odnajdywania

Sztuka odnajdywania
Pomysł na książkę Agnieszki Sosnowskiej jest intrygujący, opiera się bowiem na odwróceniu porządku rzeczy.
Jerzy Jarocki. Głosy, wspomnienia, wywiady, red. Beata Guczalska, AST im. St. Wyspiańskiego w Krakowie.
Henryk Mazurkiewicz
Recenzje

Teatr, którego nam brakuje

Teatr, którego nam brakuje
Jerzy Jarocki. Głosy, wspomnienia, wywiady pozostawia w przekonaniu, że Krakowska Akademia Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego po prostu musiała wydać taką pozycję.
Miejski ptasiarz, reż. Weronika Szczawińska, Wrocławski Teatr Współczesny.
Mirosław Kocur
Recenzje

Nie wydarzyło się nic ważnego

Nie wydarzyło się nic ważnego
Wracałem do domu pustym tramwajem ze smutkiem, że Jerzy Senator miał rację. Faktycznie nie wydarzyło się nic ważnego.
Wania na 42. ulicy (Vanya on 42nd Street), reż. Louis Malle
Olga Katafiasz
Recenzje

Czechow na ekranie. Część III. Granice roli

Czechow na ekranie. Część III. Granice roli
Niezwykłość Wani na 42. ulicy polega nie tylko na świetnej interpretacji dramatu Czechowa – aktorzy tworzą przejmujące i wyraziste postaci.
Los Mimos, Wrocławski Teatr Pantomimy im. Henryka Tomaszewskiego.
Mirosław Kocur
Recenzje

Barokowe harce w ogrodzie spokojnym

Barokowe harce w ogrodzie spokojnym
Spektakl Los Mimos to seans spirytystyczny. Z pałacyku wylewają się do ogrodu barokowe duchy z przeszłości.
Inni ludzie, reż. Maciej Gorczyński, Teatr Barakah.
Dominik Gac
Recenzje

Bliscy ludzie

Bliscy ludzie
Świat Innych ludzi szyty jest grubym stereotypem. Gorczyńskiemu udało się jednak wyciągnąć z niego to, co zgubił Jarzyna – prawdę i uniwersalność.
Prowincjonalne życie (Country Life), reż. Michael Blakemore
Olga Katafiasz
Recenzje

Część II. Siódmy kontynent

Część II. Siódmy kontynent
W Prowincjonalnym życiu, filmie z 1994 roku, a więc realizowanym niedługo po londyńskim sukcesie, Blakemore decyduje się na inny ton.
Olga Katafiasz
Recenzje

Trwanie

Trwanie
Spektakl Anny Smolar jest jednym z tych, które mogą działać niezwykle afektywnie, i niewątpliwie zawdzięcza to precyzji dramaturgicznej i reżyserskiej oraz znakomitemu aktorstwu.
Więcej

PRZECZYTAJ TEŻ

Piotr OlkuszDwie historie
Joanna OstrowskaĆwiczenia z odchodzenia
Malwina GłowackaŁabonarska gra Leara
Wojciech KowalczykRytuały w XXI wieku – sto lat po premierze
Anna JazgarskaDuet (nie)istniejący
Leszek PułkaJęzyk lata jak łopata

Bądź na bieżąco