OJEJA! albo o dziewczynce, która nie znała własnego imienia, reż. Jakub Krofta, Maria Wojtyszko, Wrocławski Teatr Lalek

Urocze trolle i wściekłe krasnale

Urocze trolle i wściekłe krasnale
Po roku pandemicznego dystansu i zaledwie kilku tygodni grania repertuarowych spektakli, Wrocławski Teatr Lalek zaprosił widzów na premierowe spotkanie z aktorami.
Prawda i miłość. Czeskie sztuki współczesne, Agencja Dramatu i Teatru, Warszawa 2020

Czeskie rozczarowania

Czeskie rozczarowania
Nie bez znaczenia jest też fakt, że jedną z przewodnich emocji antologii jest rozczarowanie. W znacznej mierze liberalno-kapitalistycznym ładem.
5.0, odc. 4: Erodrom, reż. Piotr Ratajczak, Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy

Co z nas wyrośnie?

Co z nas wyrośnie?
Naczelny wniosek, jaki można wyciągnąć z teatralnego serialu 5.0 jest taki, że ludzkość się naszemu Wszechświatowi nie udała.
Kamionna. Opowieści rodzinne, reż. Mateusz Bednarkiewicz, Teatr im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie

Omęt

Omęt
Poszukiwanie prawdy na temat minionych zdarzeń jest centralnym motywem spektaklu Kamionna. Opowieści rodzinne zrealizowanego w Teatrze im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie.
Trzy siostry, reż. Jan Englert, Teatr Narodowy

Walizki z kamienia

Walizki z kamienia
Jan Englert realizuje Trzy siostry z okazji sześćdziesięciolecia pracy artystycznej.
Królowa. Baśń podwórkowa, reż. Artur Borkowski, Wrocławski Teatr Pantomimy

Królowa? Mieszka na piętrze!

Królowa? Mieszka na piętrze!
Spektakl Borkowskiego jest zbudowany na grze kolorem, fakturą kostiumów, światłem, wizualizacjami i muzyką.
Kazuko, reż. Laura Sonik, Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie

„W imieniu tych, którzy nie mogą znaleźć miejsca”

„W imieniu tych, którzy nie mogą znaleźć miejsca”
Kazuko w reżyserii Laury Sonik, to przedstawienie, które zwraca uwagę swoją formą – dopracowaną w najdrobniejszym szczególe.
La finta giardiniera – Rzekoma ogrodniczka, reż. Jitka Stokalska, Polska Opera Królewska w Warszawie

Wariactwa Mozarta

Wariactwa Mozarta
Mozart komponował Ogrodniczkę, bez wahań czerpiąc z gotowych klisz i tworząc nowe.

Całe życie?

Całe życie?
Piotr Rowicki, autor scenariusza spektaklu Nazywam się Anna Walentynowicz, oraz reżyserka Anna Gryszkówna postanowili w scenicznej biografii robotnicy i działaczki połączyć perspektywę prywatną i publiczną.

How are you?

How are you?
Osiem festiwalowych wieczorów, ułożonych przez kuratorów: Adama Nalepę, Romana Pawłowskiego i Adama Orzechowskiego, bardzo wyraźnie wskazało największą siłę szeroko rozumianego teatru dokumentalnego.

Jak się miewa Billy?

Jak się miewa Billy?
Przegląd pozakonkursowych propozycji tegorocznego Międzynarodowego Festiwalu Szekspirowskiego to kalejdoskop pożytków z teatralnej lektury filtrowanej przez współczesną perspektywę.