Ognisty anioł, reż. Mariusz Treliński, Teatr Wielki - Opera Narodowa, Warszawa, koprodukcja z Festiwalem w Aix-en-Provence oraz Den Norske Opera & Ballett
Ognisty anioł nawiedza Teatr Wielki
Ognisty anioł nawiedza Teatr Wielki
Ostatnia propozycja Teatru Wielkiego to dzieło, które nie należy ani do „żelaznego repertuaru”, ani do zestawu „obowiązkowych” hitów dwudziestowiecznych i jeszcze do niedawna było na scenach zupełną rzadkością.
Estradowy wycierus, czyli o kondycji artysty we współczesnym świecie, reż. Anna Makowska-Kowalczyk, Wrocławski Teatr Lalek
„Tjansgjesje” Kazia
Kazio Sponge, czyli Kazio Gąbka, sześcioletni mistrz musicalu i stand-upu, to lalka. Dziewięć lat temu Anna Makowska wycięła głowę Kazia z gąbki na zaliczenie zajęć.
Anna Bolena, reż. Magdalena Łazarkiewicz, Opera Krakowska we współpracy z Teatrem Wielkim w Łodzi oraz szkołą filmową AMA Film Academy
Monumentale, ma non troppo
Monumentale, ma non troppo
Reżyserka Anny Boleny nie wyrzekła się swych filmowych doświadczeń i zainscenizowała monumentalne dzieło kompozytora w stylu hollywoodzkich superprodukcji.
Biorę prysznic
Biorę prysznic
Teza Tupaca w przedstawieniu ilustrowana jest songami Brechta. Biednymi, którzy mają się zbuntować, są prawdziwi pensjonariusze schroniska św. Brata Alberta we Wrocławiu.
Teatr jako źródło cierpień
Teatr jako źródło cierpień
Jerzy Radziwiłowicz podkreślał w wywiadach, że nie zamierza mierzyć się z mitem Komedianta.
Ciągłość i zmiana
Ciągłość i zmiana
„Do dziś praktykuje się tu zasadę – nigdzie wprost nie deklarowaną, ale zauważalną – że powinno się mówić ze sceny tylko to, w czego sens osobiście się wierzy”. Może właśnie na tym polega „fenomen Starego Teatru”?
W czasie deszczu dzieci się nudzą
W czasie deszczu dzieci się nudzą
Rybak i Geniusz Teatru Gdynia Główna to udana adaptacja Klechd sezamowych Bolesława Leśmiana, ciekawie wykraczająca poza stylistykę dotychczasowych przedstawień najmłodszego gdyńskiego teatru.
