Karol.Nowy ład świata, reż. Błażej Peszek, Teatr im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim

Śmieszno i straszno

Co my-widzowie mamy z tym wszystkim począć? Ano, chyba pomyśleć, czy nas to aby coraz bardziej bezpośrednio nie dotyczy.
Tragedia Coriolanusa, reż. Marta Streker, Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu

Wciąż współczesny

Wielką zaletą tego spektaklu jest prosty fakt: nic nie przeszkadza w pełni wybrzmieć ważnym fragmentom tekstu, dobitnie i czysto wypowiedzianego, którego potoczystą polszczyznę zawdzięczamy Maciejowi Słomczyńskiemu.
Podróże przez sny. I powroty, reż. Lech Raczak, Orbis Tertius – Trzeci Teatr Lecha Raczaka i Targanescu

Lecha Raczaka teatr śmierci

Świat w tych snach się rozpada, jego kontury nikną, nie ma w nim nic stałego, trwa totalna oniryczna destabilizacja, króluje zniszczenie.
Szklana menażeria, reż. Lech Mackiewicz, Lubuski Teatr w Zielonej Górze

Klasyka i egzystencjalne lęki

Zielonogórski spektakl dotyka naszych prywatnych lęków, obaw, strachów, traum… I tak jest też dobrze – niech tak zostanie.
Żabka, reż. Fabrizio Montecchi, Teatr Animacji w Poznaniu

Concerto na Żabkę, cienie i Dyzia

Concerto na Żabkę, cienie i Dyzia
Kolejnym znakomitym twórcą zaproszonym przez dyrektora Marka Waszkiela do współpracy z poznańskim Teatrem Animacji jest Włoch Fabrizio Montecchi.
Czarne ptaki, reż. Eric Bass, Teatr Animacji w Poznaniu

Znacie? No to słuchajcie!

Mam wątpliwość, czy po takim spektaklu jak Czarne ptaki nie trzeba by dyskusji zacząć od rozlicznych doprecyzowań, dopowiedzeń, uzupełnień i komentarzy.
Borys Godunow, reż. Iwan Wyrypajew, Teatr Wielki im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu

Prinuditielno i niepricziom

Prinuditielno i niepricziom
Reżyserię Borysa Godunowa Borowska-Juszczyńska powierzyła kolejnemu artyście niezwiązanemu na co dzień z operą – Iwanowi Wyrypajewowi.
Gniazdo, reż. Agnieszka Mielcarek, Teatr im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie

Patriotyzm na karnawałowo

Zręcznemu żonglowaniu mitycznymi motywami w wykonaniu Marii Wojtyszko towarzyszy równie zręczna żonglerka kabaretowo-teatralnymi konwencjami oraz chwytami inscenizacyjnymi autorstwa Agnieszki Mielcarek.
Fernando Krapp napisał do mnie ten list, reż. Carsten Knödler, Lubuski Teatr w Zielonej Górze

Chore gierki w przemoc

Demiurg to tytułowy Fernando Krapp (Lech Mackiewicz), przykład self-made mana, samca alfa, nieugiętego suwerena dusz i ciał ludzi krążących wokół niego jak ćmy.
Miłość nie boli, kolano boli, reż. Artur Romański, Teatr Animacji w Poznaniu

Dzieci dzieciom i dorosłym (z małą pomocą przyjaciół)

Miłość nie boli, kolano boli będzie od listopada w repertuarze poznańskiego teatru lalek.