Dramat chwili
Sięgając po tekst Wesela w 2014 roku, Grabowski wiedział, że musi potraktować go zupełnie inaczej.
To stało się w zabawie
Na scenie Teatru Polonia nie zobaczymy barbarzyńskiej Medei, księżniczki i czarownicy z Dalekiego Wschodu, która pomogła Jazonowi zdobyć złote runo. W zamian zobaczymy dość banalną obyczajówkę.
Trzebaż więcej?
Właśnie takim pięknym faktem stał się spektakl Ireny Jun. Pięknym i – przynajmniej w Warszawie – odosobnionym.
Opowieść, którą chcemy realizować
Chcemy uczciwie rozmawiać, bez ideologicznego zacietrzewienia. Rozmowa z Piotrem Kulczyckim, szefem artystycznym Teatru Wolandejskiego z Warszawy.
Historia wesoła, a ogromnie przez to smutna
Igor Gorzkowski – reżyserujący tę sztukę w Teatrze Powszechnym – wyczuł doskonale, że Rewizor nie wymaga nachalnych uwspółcześnień.
Żywa treść teatru
Portret Szyfmana, jaki wyłania się z książki, mocno osadzonej w
kontekstach historycznych, politycznych, społecznych i obyczajowych, jest
wielowymiarowy. Rozmowa z prof. Barbarą Osterloff.
Będzie z tego przebój
W Teatrze Ateneum aktorzy grają osobno, brakuje interakcji między postaciami, a przecież właśnie na tych interakcjach zasadza się twórczość Williamsa.
Przekroczył zwyczajność – życia i teatru
Wojciech Krukowski, Lech Raczak, Krzysztof Jasiński, Zdzisław Hejduk to były osobowości; oni wiedzieli, kiedy żyją i po co. Rozmowa z prof. Lechem Śliwonikiem o Wojciechu Krukowskim.
Szykowna łobuzica
Spotkanie piękne i mądre – najlepszy mikołajkowy prezent, jaki mogły dzieci otrzymać od Teatru Narodowego.
Niedorzeczne, a oczywiste
Niemal pustą przestrzeń sceny Mazowieckiego Centrum Kultury i Sztuki aktorzy wypełnili błyskotliwą, realistyczną grą niewspartą zbędnym rekwizytem.